Nieuws
Mei
Na de val van afgelopen zaterdag was het dus afwachten hoe het zou gaan met de knie. Op maandag ben ik terug gegaan naar de dokter om het recept op te halen voor de verdere Tetanus spuiten zodat ik er weer 10 jaar tegen aan kan. Omdat ik toch daar was heb ik de dokter de wond nog eens schoon laten maken en het zag er allemaal goed uit, alles mocht eraf en mocht weer alles doen zolang het geen pijn deed. Dat viel dus allemaal mee gelukkig.
Op woensdag en donderdag heb ik weer voor het eerst rustig gefietst en vrijdag flink getraind en het voelde allemaal goed aan dus besloten om op maandag de Ardennen Trophy gewoon te rijden. Het is namelijk een erg mooie rit over 85 km met ongeveer 2500 hoogtemeters.
De weersvoorspellingen waren niet al te goed dus had de profielbanden erop gelegd. En als het heeft geregend in de Ardennen is het meestal een groot modderbad. Ik had me van tevoren voorgenomen om het toch iets rustig aan te doen vandaag aangezien ik niet wist hoe de knie onder volledige belasting zou reageren. Ik stond op de 2e startrij dus zat gelijk goed voorin. Tijdens de start werd goed doorgereden en ik had het moeilijk het eerste uur. Ik werd veel ingehaald, maar besloot gewoon eigen tempo door te rijden en niet te veel te forceren het eerste uur.
Na een uurtje kwam ik samen te rijden met Robert Molenschot. Nog eventjes wat gepraat over de Transalp, aangezien hij hem afgelopen jaar heeft gereden, maar na een kwartiertje of zo moest ik hem toch laten gaan, hij ging me wat te snel. Dus weer lekker eigen tempo verder gereden. Het klimmen ging vandaag erg lekker, alleen het dalen was minder. Ik had weinig vertrouwen in de banden en had niet erg veel grip, dus maar geen onnodige risico’s genomen in de afdalingen.
Na een uurtje kwam ik samen te rijden met Robert Molenschot. Nog eventjes wat gepraat over de Transalp, aangezien hij hem afgelopen jaar heeft gereden, maar na een kwartiertje of zo moest ik hem toch laten gaan, hij ging me wat te snel. Dus weer lekker eigen tempo verder gereden. Het klimmen ging vandaag erg lekker, alleen het dalen was minder. Ik had weinig vertrouwen in de banden en had niet erg veel grip, dus maar geen onnodige risico’s genomen in de afdalingen.
Na 2 uurtjes begon het pas echt lekkerder te lopen en begon ik weer mensen in te halen. Echter het was weer vaak op de klim weg rijden bij de renners en berg af kwamen ze me weer bij. Ik zat zo steeds bij dezelfde renners en de benen voelden nog erg fris. Het weer was erg wisselvallend, het ene moment regende het en op het andere moment kwam er een verdwaald zonnestraaltje voorbij. De ondergrond was erg modderig maar alles was nog wel redelijk goed te fietsen.
Na 75 km begonnen de benen toch wel wat zwaarder aan te voelen, maar de klimmen bleven wel lekker lopen. Er vielen steeds meer mensen terug en zo schoof ik weer plaatsen op. Het laatste gedeelte waren de rijders van de 65 bij ons gekomen en werd het dus lange rijen inhalen. De laatste 5 km voelden wel zwaar aan en ik was toch wel blij dat ik het bordje zag met nog maar 1 km te gaan!
Uiteindelijk ben ik gefinisht in een tijd van 4:49:15 op een 65 plaats overall en een 20e plaats in mijn leeftijdscategorie. De winnaar, Ramses Bekkenk deed er bijna een uur minder over en finishte in 3:55! Ben redelijk tevreden met het resultaat, want weet dat er veel meer in zit. Van de andere kant ben ik ook wel blij dat ik geen last meer heb van de knie van de val in Apeldoorn, want ben toch wel flink geschrokken toen. Volgende week XC wedstrijd in Oss, hopelijk nu wel eens een finish bij een nationale wedstrijd!
Omdat het hemelvaart was hadden we een lekker lang weekend. Samen met Daan Bongers en Eric Hegger van team King en mijn Transalp partner Joschy Rausch zijn we met de caravan weg geweest. Op woensdag avond zijn we vertrokken naar Apeldoorn. Ongeveer op 8 km van het parcours hadden we op een mooie camping de caravan staan.
Op donderdag hebben we een lange duurtraining gedaan in de omgeving van Apeldoorn. De dag erna op vrijdag zijn we naar het parcours gegaan om het te verkennen. Het lag er goed bij, omdat het de laatste dagen goed droog was geweest. Na het trainen de fiets en alles klaar gemaakt en bij de bingo op de camping nog wat prijzen proberen te winnen maar helaas!
Op zaterdag was het dan eindelijk zo ver, om 17.00 was de start van de Beneluxcup wedstrijd Amateurs (NL) en Funklasse (BEL). Ik was gefocust om eens een goede uitslag te rijden, aangezien de laatste wedstrijden niet echt waren om over naar huis te schrijven! Het opstellen begon en omdat ik nog geen punten had voor het klassement stond ik helemaal achteraan. Het moest dus een flinke inhaalrace gaan worden.
Bij de start kon ik redelijk wat plaatsen goed maken en me verder naar voren toe rijden. Echter het was dringen geblazen en er moest vaak gelopen worden. Na een halve ronde was het veld flink uit elkaar geslagen en kon de echte inhaalrace beginnen. Het ging lekker en reed van groep naar groep. Na een 20 minuten kreeg ik even een dipje en moest ik me handhaven in de groep waar ik zat. Mis nog het wedstrijdritme dus dit was wel te verwachten.
In deze groep kon ik goed bij blijven en was het steeds stuivertje wisselen met enkele renners. Voor welke plaats we reden weet ik niet hoorde langs de kant roepen plaatsen in de 40.
Echter na 3 van de 4 ronden sloeg het noodlot weer eens toe! Zoals al zo vaak afgelopen weken. Ik was op het wortelpad flink door aan het rijden achter de jury / finish wagen en toen kwam ik met de linkercranck tegen een wortel. Voet schoot uit de pedaal en toen met de knie tegen het stuur aan, wat weer tot gevolg had dat ik viel. Het voelde direct erg pijnlijk aan en het eerste wat ik dacht was dat ik de Transalp niet kon rijden! Ik had een snee in mijn knie en ook vuil erin. Bij de EHBO zeiden ze dat het gehecht moest worden dus ben naar ziekenhuis gegaan. Daar hebben ze gekeken en bleek teveel rotzooi in te zitten. Eerste 2 spuiten (tetanus en nog een andere voor direct infectiegevaar) en daarna hebben ze de wond met 2 zwaluwstaartverbindingen dicht gemaakt. Nu maar hopen dat het snel over is, kan de knie nog niet goed buigen en heb er last van met lopen. Nu maar een weekje rust pakken en kijken of ik weer snel op de fiets zit!
Al met al was het wel een erg gezellig weekendje Met een mooie 2e plaats voor Daan en Eric op een 9e plaats. Joschy reed ook goed en werd 19e en voor mij weer helaas een DNF.
Volgende week staat de Ardennes Trophy op het programma, maar dit zal er aan liggen hoe het zal gaan!
Na een weekje weer flink te hebben getraind, stond op zondag de Saarschleifen MTB Marathon op het programma. Een marathon over 96 km en 2700 hoogtemeters in Orscholz. Zaterdag later op de middag ben ik aangereden naar Vaals om daar mijn Transalp partner Joschy op te halen om te vertrekken. Ietsjes voor 8 uur kwamen we aan en we waren nog net op tijd om de nummers op te halen. Daarna na de jugendzeltplatz gegaan om onze tent op te zetten. Er stonden nog meerdere bikers op het veld. Daarna nog snel naar de pizzeria om wat pasta te eten, wat toch niet zo snel ging want we moesten meer dan 1 uur wachten op ons eten. Dit bleek nog mee te vallen want er zaten nog meer fietsers die al bijna 2 uur aan het wachten waren. Maar ja, het smaakte goed en toen zijn we terug gegaan om te slapen.
’s Morgen lekker wat uitgeslapen en alles klaar maken voor de wedstrijd. Een uurtje voor de start zijn we naar de startplaats gefietst om daar een goede positie in te nemen voor de start. We stonden bij de eerste 40 ongeveer dus dat zat wel goed. Nu nog uurtje wachten op het start signaal, maar die tijd is zo voorbij met de vele bekenden in de buurt.
Om 10 was het zo ver, het startsignaal klonk en we waren goed weg allebei, het tempo zat er goed in en al na enkele kilometers ontstond er een grote groep. Hier kon ik nog redelijk volgen maar een tijdje later moest ik toch lossen maar kwam toch weer terug. Joschy had goede benen en kon wel de hele tijd mee met de groep. Ik zat er dus wat achter en na enkele kilometers waren de groepen al allemaal uit elkaar gevallen. Na een tijdje kwam ik samen te zitten met Jorn Prinsen, die ook wordt getraind door Tim Heemskerk. We zijn samen gaan rijden en de groep werd steeds groter. Zo kwamen we na een uurtje in een groep te zitten van een man of 8 rijdend voor een 45e plaats ongeveer. Er werd goed doorgereden en enkele keren probeerde ik weg te komen, maar dat lukt elke keer maar kort. Na een 2 uurtjes was er een verzorgingspost waar de hele groep stopte om bij te tanken, aangezien ik genoeg bij had, heb ik alleen een bekertje aangenomen en weer gelijk door. Zo zat ik alleen en heb ik flink doorgetrokken en haalde ik enkele renners bij. De benen voelde erg goed en in de leuke technische afdalingen en beklimmingen nam ik wat risico’s om verder uit te lopen en plaatsen goed te maken. Echter bij een afdaling nam ik iets te veel risico en reed ik vol op een sten met achterwiel, stootlek. Snel een nieuwe band erin proberen te doen maar de pomp wou niet meewerken, had een gewoon handpompje en geen patronen. Dus het duurde erg lang voordat hij iets op druk was. Na een kleine 6 minuten weer de fiets op en proberen de hele meute weer bij te komen die me allemaal voorbij zijn gekomen toen ik langs de kant stond.
Het duurde effe voordat ik weer in mijn ritme was, maar daarna ging het weer lekker. Haalde de ene na de andere in en het liep erg lekker. De klimmetje en de afdalingen waren allemaal super vandaag. Het parcours lag er perfect bij en alle toeschouwers met de ratels langs de kant was echt mooi!
Had duidelijk wat weinig druk in de achterband en na een kleine 70 km was het weer zover, weer een lekke achterband. Was flink aan het balen en snel een nieuwe en laatste band erin gedaan. Weer hetzelfde probleem nu, kreeg er geen druk in. Heb geprobeerd er zoveel mogelijk druk in te krijgen en zo naar de verzorgingspost te rijden om daar bij te pompen. Na 2 km was er gelukkig een post waar ik bij kon pompen, er bleek maar 1.1 bar in te zitten. Effe snel opgepompt tot 2.3 bar en na vullen van de bidon weer snel verder.
Baalde er echt van en moest mijn agressie kwijt, dus heb maar besloten om flink gas te geven en er het beste van te maken. Was nu op een 125e plaats beland (gezien aan de uitslagen naderhand) en de inhaalrace kon weer beginnen. De benen voelde nog erg goed en kon de korte pittige klimmetje flink op knallen. Dit was vorige week wel anders de laatste 20 km. Ik haalde de de ene na de andere in en niemand kon aanpikken, hoeveel mensen dat ook probeerden. De benen bleven goed en de band gelukkig ook. In de laatste 5 km kwam ik Jorn Prinsen weer tegen en ging hem gelijk weer voorbij. Ik haalde nog enkele renners in op de korte klimmetjes. In de laatste km reed ik nog fout, had een bordje gemist en zo was ik weer een paar plaatsen kwijt. Kwam uiteindelijk in een tijd van 4.47.17 als 73e over de finish. Joschy eindigde in een tijd van 4.28 als 24e en was erg tevreden.
Achteraf erg balen, als ik de tijd die ik verloren heb met wisselen / bijpompen optel dan heb ik een 18 minuten verloren. Als ik deze tijd van mijn tijd aftrek dan kom ik op een tijd uit die ze reden op een 25-30e plaats. Maar dat is achteraf rijk rekenen dus dat weet je nooit. Weet wel dat ik er een goed gevoel aan over heb gehouden en dat het met de conditie erg goed zit. Ook met betrekking tot de Transalp samen met Joschy. We hebben er allebei erg veel zin in denk ook dat we goed aan mekaar gewaagd zullen zijn.
Komende zaterdag de eerste XC wedstrijd van dit seizoen en wel in Ronse. We zullen zien waar ik zal staan bij de amateurs, zal wel tegenvallen achteraan starten en proberen naar voren te komen. We zullen zien………
In Ronse was de 2e wedstrijd van de Benelux cup. Een modderige ronde met enkele flinke klimmen erin. Na de inschrijving ben ik het parcours gaan verkennen en na een halve ronde was het al raak. Op een modderig stuk sloeg de derailleurs vast en is het achterpad afgebroken. Dat was flink balen, ook nog omdat ik op het punt was dat het verste van de start was. Ik ben naar de auto gelopen en heb het daar eens allemaal bekeken. Toen besloten om de ketting in te korten en er maar een single speed van te maken.
De start was een lange klim over asfalt, hier wist ik al dat het hele veld me in zou halen aangezien ik geen zware versnelling had uitgekozen. En ja hoor tijdens de start kwamen ze me links en rechts voorbij gevlogen alsof ik stil stond! En alsof dat nog niet genoeg was vlogen me de boutjes halverwege de klim om de oren. De ketting was wat verlopen en kon zijn kracht niet kwijt, hierdoor zijn de 4 boutjes waarmee de voorste kettingbladen vast zitten afgebroken! Nu had ik dus helemaal geen versnellingen meer!
Wat een balen dag, hele dag reizen voor de wedstrijd en dan alleen maar een half uurtje in fietsen! Volgende week Apeldoorn, hopen op meer geluk.
