Na de val van afgelopen zaterdag was het dus afwachten hoe het zou gaan met de knie. Op maandag ben ik terug gegaan naar de dokter om het recept op te halen voor de verdere Tetanus spuiten zodat ik er weer 10 jaar tegen aan kan. Omdat ik toch daar was heb ik de dokter de wond nog eens schoon laten maken en het zag er allemaal goed uit, alles mocht eraf en mocht weer alles doen zolang het geen pijn deed. Dat viel dus allemaal mee gelukkig.
Op woensdag en donderdag heb ik weer voor het eerst rustig gefietst en vrijdag flink getraind en het voelde allemaal goed aan dus besloten om op maandag de Ardennen Trophy gewoon te rijden. Het is namelijk een erg mooie rit over 85 km met ongeveer 2500 hoogtemeters.
De weersvoorspellingen waren niet al te goed dus had de profielbanden erop gelegd. En als het heeft geregend in de Ardennen is het meestal een groot modderbad. Ik had me van tevoren voorgenomen om het toch iets rustig aan te doen vandaag aangezien ik niet wist hoe de knie onder volledige belasting zou reageren. Ik stond op de 2e startrij dus zat gelijk goed voorin. Tijdens de start werd goed doorgereden en ik had het moeilijk het eerste uur. Ik werd veel ingehaald, maar besloot gewoon eigen tempo door te rijden en niet te veel te forceren het eerste uur.
Na een uurtje kwam ik samen te rijden met Robert Molenschot. Nog eventjes wat gepraat over de Transalp, aangezien hij hem afgelopen jaar heeft gereden, maar na een kwartiertje of zo moest ik hem toch laten gaan, hij ging me wat te snel. Dus weer lekker eigen tempo verder gereden. Het klimmen ging vandaag erg lekker, alleen het dalen was minder. Ik had weinig vertrouwen in de banden en had niet erg veel grip, dus maar geen onnodige risico’s genomen in de afdalingen.
Na een uurtje kwam ik samen te rijden met Robert Molenschot. Nog eventjes wat gepraat over de Transalp, aangezien hij hem afgelopen jaar heeft gereden, maar na een kwartiertje of zo moest ik hem toch laten gaan, hij ging me wat te snel. Dus weer lekker eigen tempo verder gereden. Het klimmen ging vandaag erg lekker, alleen het dalen was minder. Ik had weinig vertrouwen in de banden en had niet erg veel grip, dus maar geen onnodige risico’s genomen in de afdalingen.
Na 2 uurtjes begon het pas echt lekkerder te lopen en begon ik weer mensen in te halen. Echter het was weer vaak op de klim weg rijden bij de renners en berg af kwamen ze me weer bij. Ik zat zo steeds bij dezelfde renners en de benen voelden nog erg fris. Het weer was erg wisselvallend, het ene moment regende het en op het andere moment kwam er een verdwaald zonnestraaltje voorbij. De ondergrond was erg modderig maar alles was nog wel redelijk goed te fietsen.
Na 75 km begonnen de benen toch wel wat zwaarder aan te voelen, maar de klimmen bleven wel lekker lopen. Er vielen steeds meer mensen terug en zo schoof ik weer plaatsen op. Het laatste gedeelte waren de rijders van de 65 bij ons gekomen en werd het dus lange rijen inhalen. De laatste 5 km voelden wel zwaar aan en ik was toch wel blij dat ik het bordje zag met nog maar 1 km te gaan!
Uiteindelijk ben ik gefinisht in een tijd van 4:49:15 op een 65 plaats overall en een 20e plaats in mijn leeftijdscategorie. De winnaar, Ramses Bekkenk deed er bijna een uur minder over en finishte in 3:55! Ben redelijk tevreden met het resultaat, want weet dat er veel meer in zit. Van de andere kant ben ik ook wel blij dat ik geen last meer heb van de knie van de val in Apeldoorn, want ben toch wel flink geschrokken toen. Volgende week XC wedstrijd in Oss, hopelijk nu wel eens een finish bij een nationale wedstrijd!