Nieuws

Mei

Afgelopen weekend stond de altijd mooi Saarschleifen Bike Marathon op het programma. Een perfect georganiseerde, schitterende rit over 103 km met 2400 hoogtemeters. Deze keer zijn we met 5 man, Anton, Erdinger Lex, Mark, Roy en ikzelf, op zaterdag vertrokken met de caravan van de vader van Roy. Eenmaal aangekomen daar hebben we de caravan op het terrein van de organisatie neergezet met de tentjes en daarna de nummers opgehaald. Ook hebben we het laatste gedeelte van het parcours nog even verkend en genoten van het mooie uitzicht over de Saar! Daarna lekker pasta eten en de BBQ aangezet, het was gelukkig nog redelijk mooi weer, maar dat zou wel veranderen in de loop van de nacht.

Na een goede nachtrust, met veel regen, hebben we ontbeten en daarna het startvak in. Om 9.30 werden we losgelaten en ik zat meteen goed voorin. De eerste km zat ik in de eerste groep maar die moest ik snel laten lopen en ik kwam in de tweede groep terecht. Het eerste gedeelte is wat vlakker en het was dan ook fijn om in een groep te rijden. Maar dit had ook nadelen, door de regenval van de nacht ervoor was het parcours erg modderig en had je veel last van opspattend water / modder. We zagen er al snel uit als mijnwerkers. 

De benen voelden niet verkeerd aan en het ging lekker. Op de klimmen kon ik redelijk tempo rijden, maar nog altijd niet zo als ik graag zou willen. Heb dit jaar nog niet de power die ik graag zou willen hebben. In de eerste ronde zat een extra lus met een pittige beklimming en een erg mooie afdaling, de Sparkassetrail. Hier was ik iets te enthousiast en maakt ik even contact met de grond, gelukkig niets aan de hand en weer gelijk verder. Onder aan de klim stond Mark en hij liet weten dat ik rond een 40e plaats aan het rijden was, niet verkeerd dus. Tijdens een van de volgende klimmen zag ik Anton even kort, hij zat net achter onze groep maar kon nog net niet aansluiten.

Na 38 km kwam begon een techniksection en hier ging ik voor in de groep zitten om zo weinig mogelijk last te hebben van voorgangers. De technische stukken gingen erg lekker vandaag en ik liep uit van de groep. Bij de brug stond Mark klaar met een nieuwe bidon en dat scheelde dus weer een stop! De Bitburger Steige die hierna volgde ging in de eerste ronde goed en kwam makkelijk fietsend boven. Het gedeelte daarna hadden we de dag ervoor al verkend en ik haalde hier nog enkele renners in. Ik voelde me nog fris en had zin in de tweede ronde. Het zonnetje scheen een enkele keer in de eerste ronde, maar het weer werd slechter en het begon iets te regenen.
 
Helaas zat ik in het snelle gedeelte na de start alleen en heb ik bewust me iets laten zakken. Daarna kon ik in de groep rijden, waar Anton enkele kilometers later ook bij aansloot. Anton die op de vlakke stukken erg hard rijdt, nam de kop over en begon de groep langzaam uit te dunnen. Dit voelde ik wel in de benen, maar ik kon wel nog als enige volgen. In de eerstvolgende technische zone liep ik wat uit van Anton, maar ik de daaropvolgende klim sloot hij weer erg makkelijk aan.
 
Zo ging dat elke keer op nieuw, ik liep enkele meters uit, maar op het vlakke stuk erna of in de klim sloot Anton weer aan. Op ongeveer 12 km voor de finish kwamen de technische stukken die elkaar snel opvolgden en hier ben ik er vandoor gegaan. De gladde ondergrond maakte het best technisch, maar met de Rocket Ron banden was dit geen probleem. De laatste kilometers moest de zware klim nog gedaan worden, hier moest ik net als iedereen lopen, want het was helemaal kapot gereden.
 
De laatste kilometers waren nog pittig maar ik hield het tempo hoog genoeg dat Anton net niet meer terug kon komen. Na 5:01:51 uur finishte ik op een 27e plaats, Anton volgde op 37 seconden en werd na een zeer sterk gereden wedstrijd 28! Ik voel de hete adem van hem al in mijn nek dat hij me komende weken een keer gaat kloppen. Roy werd 52e na 5:21 met een lekke band en Lex werd 67 in 5:28.
 
Na ons opgefrist te hebben en de fiets een verdiende afspuitbeurt te hebben gegeven zijn we nog wat pasta gaan eten en daarna terug naar Limburg! Het was een heerlijk en gezellig weekendje, volgend jaar weer! Als laatste nog een bedankje aan Mark voor het weekend!
 
  • 2010-05-31_Saarschleifen_1
  • 2010-05-31_Saarschleifen_2
  • 2010-05-31_Saarschleifen_3

Na een heerlijke vakantie van een weekje op Lanzarote (canarische eilanden) samen met Kristel, lekker genoten te hebben van de zon en mooie omgeving, had ik wat zon meegenomen naar Nederland. Dat was wel te merken afgelopen weekend, wat een heerlijk weertje. Eerst zondag mijn verjaardag gevierd en maandag 2e pinksterdag stond de altijd mooie en pittige Ardennes Trophy op het programma. 90 km en 2400 hoogtemeters op een uitdagend zwaar parcours wat er erg goed en droog bij lag.

Ik mocht starten in het eerste startvak opstellen en na wat gepraat te hebben met diverse Nederlanders vertrokken we om 9.30. Het begon met gelijk een flinke klim die lang door trok en ik zat lekker in mijn ritme. De eerste lus had ik na een klein uurtje gehad en lag op de 120e plaats en snel even een bekertje drinken aan pakken bij de doorkomst en weer verder.
 
Het gedeelte erna bleef redelijk lekker lopen, maar mijn benen waren niet als in Waimes, ik wist dat ik het vandaag zwaarder zou krijgen naar mate het einde in de buurt kwam. Het middengedeelte liep niet lekker, kracht had ik niet meer en ik moest steeds renners laten gaan waar ik het eerste gedeelte makkelijk mee over kon rijden. Ik was blij dat de tweede verzorgingsplaats kwam na 50 km want ik had het drinken op, daarna heb ik goed gegeten en daarna begon het langzaam aan wat beter te lopen.
 
Na een kilometer of 55 kwam ik samen te rijden met Leon Crienen die 10 minuten later was gestart. We reden lekker samen, bergop was ik een klein beetje sterker, maar dat maakte Leon op het vlakkere gedeelte wel weer goed. We bleven goed bij elkaar rijden, maar in een afdaling hoorde ik Leon roepen dat hij lek had gereden. Er waren trouwens heel veel lekrijders vandaag, verschillende met wel 3 lekke banden! Ik gelukkig niet vandaag en kon mijn rit vervolgen.
 
Ik bleef door rijden maar het tempo was er echt uit, de klimmen deden pijn en ik zat af en toe tegen de kramp aan. Peter Huntjens kwam me weer voorbij en moest hem gelijk laten gaan, hij reed me vandaag net iets te hard. Wat ik wel verwacht had was dat Leon terug zou komen en jawel hoor, de laatste klimmen reden we weer samen. Langs de kant stond steeds aangegeven hoe lang en zwaar de klim was die kwam en hoeveel er nog volgende. Ik was ze, net als Leon, af aan het tellen.
 
Bij de laatste klim probeerde ik nog weg te rijden en dit lukte ook redelijk toen ik omkeek, maar bovenaan de klim zat hij weer gewoon in mijn wiel. Samen zijn we daarna over de finish gerold. Ik kwam uit op een tijd van 4.57.13 en eindigde op een 105e plaats. Niet mijn beste resultaat wat ik hier ooit gereden maar dat mocht de pret niet drukken. Resultaat is ook een beetje vertekend, aangezien er heel veel renners in het laatste gedeelte zijn fout gereden en ik hierdoor wat plaatsen op kon schuiven. Toch redelijk tevreden vandaag, in ieder geval genoten van de erg mooie rit en nu op naar Saarschleifen komend weekend.
 
  • 2010-05-25_Ardennes_Trophy_1

Vandaag was de bergrace wedstrijd in Oss op het motorcrosscircuit. Deze ronde is voor mij bekend, aangezien ik er al enkele keren heb gereden, als laatste tijdens het NK in 2008. Het is een pittige ronde met veel op en af over de crossbaan en achter in het bos, technisch is hij niet moeilijk. 

Roy en Anton waren er vandaag niet bij dus samen met Kristel naar Oss gereden om om 9.30 te starten over de wedstrijd over 150 minuten. Na een ronde verkend te hebben met Joep en Gijs Dohmen stond ik redelijk vooraan bij de start. Ik besloot om niet te gek te starten en een constante wedstrijd te rijden.
 
De start ging goed en ik kon enkele plaatsen naar voren schuiven en probeerde mijn positie te behouden. In de eerste ronde kwamen er nog verschillende renners van achter voorbij maar ik haalde ook wat langzame renners in. De ronde was pittig, de klimmetjes volgden elkaar snel op, maar het ging niet verkeerd, de benen voelden goed aan. Daar was ik al lang blij om, want vorige week in Vaals was het niet veel.
Al snel kwam ik te rijden in een groep met onder andere Stijn Boek. Verder nog enkele andere renners en er werd lekker doorgereden. Ronden lang reden we samen en pikten af en toe een renner op. De samenwerking was goed, allebei deden we kopwerk en het ging lekker. Na ruim 1.5 uur kreeg ik een nieuwe bidon aangereikt door de vader van Gijs en Joep en kon ik het laatste uur nog proberen wat renners te pakken.
 
Het liep nog steeds lekker in de laatste rondes en met nog 1.5 ronde te gaan probeerde ik weg te rijden bij Stijn en naar Juul van Loon te rijden die al een tijdje net voor ons reed. Dit lukte me aardig maar net op het moment dat ik bij Juul aansloot ging hij ervandoor. Ik probeerde nog terug te komen maar helaas hij liep verder weg bij mij. Hierdoor was ik wel uitgelopen bij Stijn en kon ik zo de laatste ronde wat gas terug nemen mijn positie behouden.
Zo rolde ik als 36e over de finish na 2 uur en 40 minuten. Erg tevreden over de rit van vandaag, zeer constant gereden want de rondetijden waren binnen 30 seconden. De laatste ronde niet meegerekend nadat ik wat gas terug heb genomen zelfs binnen 20 seconden. Verdere gegevens van vandaag HR gem 170 HR max 180, 50 KM 925 HM. Dus het was een goede dag, kan er tevreden op terug kijken. Kristel was er vandaag ook bij om foto’s te maken en de resultaten volgen nog. . . .
Komende donderdag staat de marathon van Waimes op het programma, en daarna genieten van een weekje vakantie op Lanzarote!
 
  • 2010-05-09_Oss_1
  • 2010-05-09_Oss_2
  • 2010-05-09_Oss_3
  • 2010-05-09_Oss_4
  • 2010-05-09_Oss_5

 Vandaag stond de marathon Les Cimes des Waimes op het programma, een mooie rit over 75 km met bijna 1700 hoogtemeters. Door de regenval van afgelopen dagen verwachtte ik een nat parcours en dat was ook zo, al viel het me enigszins mee achteraf. Anton, Roy en Lex waren er ook bij vandaag en Kristel was er bij voor de foto’s en support.

Ik mocht om 9.15 starten in de tweede groep van 250 renners, ik had me warm aangekleed want het was maar een graadje of 5. De start ging niet echt lekker bij mij, het duurde zeker een uur voordat ik een beetje in mijn ritme kwam. Lex die ik vanaf de start niet bij kon houden haalde ik in want hij was een lens verloren. Het eerste gedeelte was erg leuk en afwisseld met veel korte klimmetjes maar toch ook enkele opstoppingen. Bij de eerste controlepost na 1.5 uur lag ik op P 217. Daarna begon het beter te gaan en kon ik lekker tempo rijden. Ondertussen bleef ik goed eten en drinken onderweg om me klaar te stomen voor het laatste gedeelte van de rit. Rene Wilbers die een kwartier later was gestart haalde me na 2 uur wedstrijd in en ik probeerde even aan te sluiten maar dat duurde niet lang.

Bij de mooie pittige klim van de skihelling stond Roy plotseling, hij kon helaas niet starten ivm materiaalpech nog voor de start. Bovenaan kreeg ik bidon van hem aangereikt en werd ik nog even digitaal vastgelegd op de camera door Kristel. Zo kon ik weer vol goede moed verder met de laatste 35 km. Al snel sloot Peter Huntjens bij me aan en dat kwam goed uit. Het gedeelte na de skihelling is het snelle wat vlakkere gedeelte en hier is het fijn om met 2 man te rijden. Dit deden we ook en we reden kop over kop om zo het tempo goed strak te houden.
We bleven samen door rijden en we haalden aardig wat renners in want na 3,5 uur reed ik op P137. Peter kreeg het moeilijker en dat was het moment om nog een tandje bij te schakelen. Hij kwam nog een paar keer terug maar dat moest een keer ophouden dacht ik. De benen voelden nog heerlijk aan en daardoor kon ik weg rijden in de laatste kilometers. Ik pikte nog diverse renners op en na 4 uur 14 min en 13 sec rolde ik over de finish op een 125e plaats.
 
Redelijk tevreden na afloop van deze rit, goed gedoseerd vandaag en op het laatst nog wat renners op kunnen pikken, alleen jammer dat het eerste gedeelte niet helemaal lekker liep. Anton en Lex kwamen een kwartiertje later binnen dan mij en helaas een DNS voor Roy! Verder een compliment aan de organisatie, perfect aangegeven de rit, verkeerd rijden is hier bijna onmogelijk en bij elk gevaarlijk punt verkeersregelaars, hier kunnen ze in Nederland (lees Shimano fietschallge) nog wat van leren!
Zo nu eerst een weekje op vakantie naar Lanzarote met Kristel, lekker uitrusten! Daarna staat de volgende Ardennenrit weer op het programma nl. Ardennes Trophy!
 
  • 2010-05-13_Les_Cimes_des_Waimes_1
  • 2010-05-13_Les_Cimes_des_Waimes_2

Onder het genot van een heerlijk zonnetje waren we met zijn drieen naar Vaals gegaan om daar de leuke tocht te rijden rondom het drielandenpunt. Samen met Anton en Roy stonden we op tijd in het startvak en konden we met de eerste groep vertrekken voor 60 km. Ik heb een keer eerder mee gedaan aan deze wedstrijd en had er goede herinneringen aan omdat ik toen naar een mooie 4e plaats toe reed vanuit het achterveld. Vandaag zou het echter helemaal anders worden. De start ging al niet lekker bij mij, wat ik eigenlijk wel verwacht had. Namelijk de laatste 2 weken voor het werk naar Zwitserland geweest en hier veel gewerkt en de fiets niet aangeraakt. Vrijdag was ik laat terug en zaterdag dus wedsrtijd is niet de ideale voorbereiding.

Bij de eerste klim kon ik nog naar voren rijden met Anton maar die moet ik na een aantal km's al snel laten gaan, zo ook met Roy die een tijdje later voorbij kwam. Ik kon even volgen maar moest al snel meters prijs geven. Vanaf dat moment, ongeveer na een uurtje wedstrijd liep het echt niet, ik kreeg weinig lucht en ik kreeg steken in mijn zij. Hartslag kreeg ik niet meer omhoog en ze kwamen me met bosjes voorbij.

Dus maar rustig op toertempo verder gereden. Een flink stuk later zag ik Anton en Roy langs de kant staan, Anton had pech en zo waren we weer bij elkaar en hebben samen verder gereden. Vanaf het splitsingspunt bij 40 km begonnen al enkele renners ons tegemoet te rijden en te vloeken dat er bordjes weg waren. We reden verder en ja hoor niets meer te vinden. Er waren mensen van de organisatie aanwezig maar die wisten ook niet waar we heen moesten en overal kwamen renners vanaf die het ook niet meer wisten.
 
We hebben toen nog een 15 km met wat renners gereden waaronder de gebroeders Dohmen en Thijs Al, daarna zijn we naar de finish gereden. Achteraf was de hele Shimano Fiets Challenge een grote domper. Achteraf bleken alle bordjes te zijn weg gehaald en de organisatie heeft nog geprobeerd het te verhelpen maar dat mocht niet lukken. Voor mezelf was het niet de beste dag want had slechte benen en kon er dus wel mee leven dat het vandaag zo'n rotzooitje was, liever dan komende marathons! Maar dit betekent wel voor mij dat ik er nooit meer aan de start zal verschijnen, zeker niet meer voor een inschrijfgeld van €25!!! Op naar de volgende marathons in Belgie en Duitsland!
 
  • 2010-05-01_Shimano_Fietschallenge_1
  • 2010-05-01_Shimano_Fietschallenge_2