Na een heerlijke vakantie van een weekje op Lanzarote (canarische eilanden) samen met Kristel, lekker genoten te hebben van de zon en mooie omgeving, had ik wat zon meegenomen naar Nederland. Dat was wel te merken afgelopen weekend, wat een heerlijk weertje. Eerst zondag mijn verjaardag gevierd en maandag 2e pinksterdag stond de altijd mooie en pittige Ardennes Trophy op het programma. 90 km en 2400 hoogtemeters op een uitdagend zwaar parcours wat er erg goed en droog bij lag.
Ik mocht starten in het eerste startvak opstellen en na wat gepraat te hebben met diverse Nederlanders vertrokken we om 9.30. Het begon met gelijk een flinke klim die lang door trok en ik zat lekker in mijn ritme. De eerste lus had ik na een klein uurtje gehad en lag op de 120e plaats en snel even een bekertje drinken aan pakken bij de doorkomst en weer verder.
Het gedeelte erna bleef redelijk lekker lopen, maar mijn benen waren niet als in Waimes, ik wist dat ik het vandaag zwaarder zou krijgen naar mate het einde in de buurt kwam. Het middengedeelte liep niet lekker, kracht had ik niet meer en ik moest steeds renners laten gaan waar ik het eerste gedeelte makkelijk mee over kon rijden. Ik was blij dat de tweede verzorgingsplaats kwam na 50 km want ik had het drinken op, daarna heb ik goed gegeten en daarna begon het langzaam aan wat beter te lopen.
Na een kilometer of 55 kwam ik samen te rijden met Leon Crienen die 10 minuten later was gestart. We reden lekker samen, bergop was ik een klein beetje sterker, maar dat maakte Leon op het vlakkere gedeelte wel weer goed. We bleven goed bij elkaar rijden, maar in een afdaling hoorde ik Leon roepen dat hij lek had gereden. Er waren trouwens heel veel lekrijders vandaag, verschillende met wel 3 lekke banden! Ik gelukkig niet vandaag en kon mijn rit vervolgen.
Ik bleef door rijden maar het tempo was er echt uit, de klimmen deden pijn en ik zat af en toe tegen de kramp aan. Peter Huntjens kwam me weer voorbij en moest hem gelijk laten gaan, hij reed me vandaag net iets te hard. Wat ik wel verwacht had was dat Leon terug zou komen en jawel hoor, de laatste klimmen reden we weer samen. Langs de kant stond steeds aangegeven hoe lang en zwaar de klim was die kwam en hoeveel er nog volgende. Ik was ze, net als Leon, af aan het tellen.
Bij de laatste klim probeerde ik nog weg te rijden en dit lukte ook redelijk toen ik omkeek, maar bovenaan de klim zat hij weer gewoon in mijn wiel. Samen zijn we daarna over de finish gerold. Ik kwam uit op een tijd van 4.57.13 en eindigde op een 105e plaats. Niet mijn beste resultaat wat ik hier ooit gereden maar dat mocht de pret niet drukken. Resultaat is ook een beetje vertekend, aangezien er heel veel renners in het laatste gedeelte zijn fout gereden en ik hierdoor wat plaatsen op kon schuiven. Toch redelijk tevreden vandaag, in ieder geval genoten van de erg mooie rit en nu op naar Saarschleifen komend weekend.
