#152 San Andrés Island 07-07
Diving in the Caribbean.
Na onze duiken op Galápagos hadden we wel weer zin om de onderwater wereld te verkennen. Bij Sharky Dive Shop hadden we het beste gevoel en hadden we geboekt voor 2 duiken. Doordat er veel wind stond was een gedeelte van het eiland afgesloten waar normaal de duiken vanaf de boot zijn. We moesten daarom 2 duiken nemen vanaf het vaste land. We waren in totaal met 6, één instructeur en 3 Canadezen. Voor de eerste duik bij El Velerito moesten we eerst 100 meter de zee in zwemmen waarna we omlaag gingen. Pff dat viel wel tegen met complete uitrusting op de rug. We gingen tijdens de duik tot bijna 30 meter diep, wat eigenlijk niet mag met onze Open Water licentie. In de zee was veel koraal te zien en veel planten, helaas niet zoveel vissen. Het zicht was perfect, ongeveer 20 meter dus elkaar kwijt raken was echt niet mogelijk. Ongeveer 45 minuten duurde de duik, waarbij we vanuit het diepe gedeelte geleidelijk omhoog gingen en weer op de plaats uit kwamen waar we het water in zijn gegaan. De tweede duik was de mooiste van de dag op een andere locatie genaamd El Faro. Hier gingen we minder diep, tot ongeveer 12 meter, maar wel een paar grotten in. Ook zagen we iets meer vissen deze keer en konden we lekker spelen in het water. Een van de vissen kon de vinnen uitslaan als een pauw en dat was erg apart om te zien. Helaas is het duiken altijd na ongeveer 45 minuten voorbij omdat de tank dan leeg is. Waarschijnlijk gaan we nog een duik doen de komende dagen. De rest van de dag stond in het teken van luieren op het mooie strand, want het duiken is wel vermoeiend.
#153 San Andrés Island 08-09
Turistic island hopping.
San Andrés is omringd door verschillende eilanden en ook koraal riffen. We namen een tourtje vandaag met de rest van de honderden Colombiaanse toeristen, die allemaal vakantie hebben. Nadat er 's morgens groen licht werd gegeven voor de tours ivm de wind gingen we in een klein bootje naar het eerste eiland, Jhonny Cay. Hier hadden we een paar uur de tijd op dit kleine eilandje. Heerlijk even liggen op het handdoekje en af en toe af koelen in de zee met water van 28 graden. Na een lunch op het eiland vertrokken we met de boot naar de volgende eilanden, namelijk Haynes Cay en El Acuario. Kraakhelder ondiep water waardoor we van het ene naar het andere eiland konden lopen. Het stikte er wel van de toeristen, vooral aan het einde van de dag toen iedereen in een klein bootje weer terug wou naar San Andrés. Maar ondanks dat was het een geslaagde dag op deze eilanden, super mooi helder water met verschillende tinten blauw vervelen nooit.
#154 San Andrés 09-07
Diving from the boat.
Na de mooie duiken 2 dagen geleden wilden we er nog graag 2 maken. De duik shop waar we mee hadden gedoken deed alleen maar duiken vanaf de kant en we wilden graag andere plaatsen zien. De avond ervoor wat rond gebeld en toch nog een shop gevonden voor vandaag en ook nog een hele goede, Banda. Met hun bootje gingen we de zee op voor weer twee duiken. De eerste duik, tot ongeveer 18 meter diep, was bij veel koraal en vissen op de plaats Dedos de Morgan. En elke keer was het perfect zicht, wat het duiken in dit blauwe water alleen maar leuker maakt. De tweede duik was minder diep, tot ongeveer 12 meter en was bij een groot scheepswrak Barco Hundido wat helemaal verroest was. Rondom dit grote wrak zat een hele grote school vissen waar we tussen doken en die met ons zessen mee zwommen. Onze instructeur was super duidelijk en was ook nog bereid om enkele oefeningen, die je tijdens de Padi cursus leert te herhalen. Dit was erg fijn en geeft alleen maar meer vertrouwen in het water. Alle 4 de duiken hadden we een wetsuit aan, wat eigenlijk niet nodig is in het warme water van ongeveer 28 graden, maar toch net iets fijner is. De 45 minuten onder water waren, net als onze gehele vakantie, zo snel om helaas. Het duiken blijft toch een activiteit waar we beiden heel veel plezier in beleven. Na de inspanning in de morgen volgde de ontspanning in de middag op het strand.
#155 San Andrés 10-07
Snorkel and scooter trip.
De onderwater wereld blijft mooi hier rondom het eiland en daarom nog maar een tourtje gedaan, nu om te snorkelen. Met een klein bootje vaarden we naar de plek La Piramide met veel koraal en hier gingen we het water in met onze snorkel outfit. Compleet andere koraal deze keer en weer kleurrijke vissen om ons heen. Op één plaats lag een haai verscholen in een kleine grot en door 5 meter omlaag te duiken konden we dit grote beest zien. We zagen ook nog een manta ray die over de bodem zweefde. Het water rondom het eiland hier is zo mooi en kleurrijk door de verschillende ondergronden. Vele kleuren blauw maken het continu leuk om rond te kijken en te genieten van de natuur. Onze laatste middag op het eiland hebben we een scootertje gehuurd en zijn we rond gaan touren. Een helm is hier niet nodig, want niemand gebruikt deze op het eiland. Een compleet rondje was maar 35 km dus dat was goed te doen in een middagje. Buiten het centrum was het rustig rijden en in het zuidelijkste puntje maakten we een stop bij een blowhole genaamd Hoyo Soplador. Hier kwam bij elke golf van de zee heel veel lucht en een beetje water uit een gat wat direct verbonden is met de zee, waardoor de blonde haren van Janine overeind stonden en Williams pet meters in de lucht vloog. Het was vandaag erg warm op het eiland en de rit was wel fijn met een beetje wind. Op het eiland was ook een grot waar we even zijn gaan kijken met een klein piraten museum, leuk voor een half uurtje maar niets bijzonders. Elke dag op het eiland hebben we een flink stuk moeten lopen, onze accomodatie lag ongeveer 3 km uit het centrum. Och ja blijven we tenminste een klein beetje fit, want dat is wel nodig gezien het lekkere ongezonde eten hier.
Diving from the boat.
Na de mooie duiken 2 dagen geleden wilden we er nog graag 2 maken. De duik shop waar we mee hadden gedoken deed alleen maar duiken vanaf de kant en we wilden graag andere plaatsen zien. De avond ervoor wat rond gebeld en toch nog een shop gevonden voor vandaag en ook nog een hele goede, Banda. Met hun bootje gingen we de zee op voor weer twee duiken. De eerste duik, tot ongeveer 18 meter diep, was bij veel koraal en vissen op de plaats Dedos de Morgan. En elke keer was het perfect zicht, wat het duiken in dit blauwe water alleen maar leuker maakt. De tweede duik was minder diep, tot ongeveer 12 meter en was bij een groot scheepswrak Barco Hundido wat helemaal verroest was. Rondom dit grote wrak zat een hele grote school vissen waar we tussen doken en die met ons zessen mee zwommen. Onze instructeur was super duidelijk en was ook nog bereid om enkele oefeningen, die je tijdens de Padi cursus leert te herhalen. Dit was erg fijn en geeft alleen maar meer vertrouwen in het water. Alle 4 de duiken hadden we een wetsuit aan, wat eigenlijk niet nodig is in het warme water van ongeveer 28 graden, maar toch net iets fijner is. De 45 minuten onder water waren, net als onze gehele vakantie, zo snel om helaas. Het duiken blijft toch een activiteit waar we beiden heel veel plezier in beleven. Na de inspanning in de morgen volgde de ontspanning in de middag op het strand.
#155 San Andrés 10-07
Snorkel and scooter trip.
De onderwater wereld blijft mooi hier rondom het eiland en daarom nog maar een tourtje gedaan, nu om te snorkelen. Met een klein bootje vaarden we naar de plek La Piramide met veel koraal en hier gingen we het water in met onze snorkel outfit. Compleet andere koraal deze keer en weer kleurrijke vissen om ons heen. Op één plaats lag een haai verscholen in een kleine grot en door 5 meter omlaag te duiken konden we dit grote beest zien. We zagen ook nog een manta ray die over de bodem zweefde. Het water rondom het eiland hier is zo mooi en kleurrijk door de verschillende ondergronden. Vele kleuren blauw maken het continu leuk om rond te kijken en te genieten van de natuur. Onze laatste middag op het eiland hebben we een scootertje gehuurd en zijn we rond gaan touren. Een helm is hier niet nodig, want niemand gebruikt deze op het eiland. Een compleet rondje was maar 35 km dus dat was goed te doen in een middagje. Buiten het centrum was het rustig rijden en in het zuidelijkste puntje maakten we een stop bij een blowhole genaamd Hoyo Soplador. Hier kwam bij elke golf van de zee heel veel lucht en een beetje water uit een gat wat direct verbonden is met de zee, waardoor de blonde haren van Janine overeind stonden en Williams pet meters in de lucht vloog. Het was vandaag erg warm op het eiland en de rit was wel fijn met een beetje wind. Op het eiland was ook een grot waar we even zijn gaan kijken met een klein piraten museum, leuk voor een half uurtje maar niets bijzonders. Elke dag op het eiland hebben we een flink stuk moeten lopen, onze accomodatie lag ongeveer 3 km uit het centrum. Och ja blijven we tenminste een klein beetje fit, want dat is wel nodig gezien het lekkere ongezonde eten hier.
#156 Minca 11-07
Long travel day.
Helaas zit San Andrés erop voor ons, het waren heerlijke dagen met een lekker temperatuurtje en vooral voor Janine geen muggen! Na weer een heerlijk nachtje in ons queensize bed zijn we naar de luchthaven gelopen en hadden we een vlucht naar Cartagena. Viva Colombia zoals de maatschappij heet was het niet de hele tijd, want de vlucht vertrok 1,5 uur later dan gepland. Ook zat William voorin en Janine achterin het vliegtuig, ze proberen ook overal geld aan te verdienen door plaatsen te verkopen. Tijdens de reis vandaag realiseerden we ons dat we nog maar 21 dagen hebben, oftewel een gewone vakantie. Na onze aankomst in Cartagena zijn we met de taxi naar het bus station gegaan om de bus te nemen naar Santa Marta. Na 4 uurtjes hobbelen kwamen we daar aan en was het een taxi pakken naar Minca. Het eerste gedeelte was goed te doen maar de laatste 2 km waren onverhard en niet bepaald geschikt voor auto's, onze chauffeur had er weinig zin in en was alleen maar aan het klagen dat zijn auto niet verder kon. Toch de weg van de accomodatie gevonden en na nog eens 15 minuten wandelen waren we dan eindelijk na 12 uur reizen op de volgende locatie, Casa Pozo Azul in Minca. Hier nog een hapje gegeten en wat met andere gasten gekletst voordat we het bedje in gingen.
#157 Minca 12-07
Jungle time.
Onze accomodatie ligt midden in de natuur, aan een klein riviertje in de jungle. Ons muggennet heeft weer goed zijn werk gedaan en daar is vooral Janine weer erg blij mee. Net na de middag zijn we vertrokken voor een wandeling naar een cacao boerderij genaamd La Candelaria. De weg ernaar toe zijn we via Minca gelopen en hier hadden we een heerlijk brood bij de bakker gegeten. Het was erg warm en tijdens het bergop lopen bleven we zweten en we waren dan ook blij dat we aankwamen. Ter plaatse kregen we een korte excursie over het verbouwen en produceren van de cacao en het produceren van chocolade. Met natuurlijk wat proeven en een gezichts masker. Janine kon niet meer van William af blijven! Vanuit deze locatie was er een mooi uitzicht en ook speelden we nog even met Tuki de toekan. De terugweg was een smal paadje dwars door de natuur en ruim voor het donker waren we weer terug bij het hostel.
Long travel day.
Helaas zit San Andrés erop voor ons, het waren heerlijke dagen met een lekker temperatuurtje en vooral voor Janine geen muggen! Na weer een heerlijk nachtje in ons queensize bed zijn we naar de luchthaven gelopen en hadden we een vlucht naar Cartagena. Viva Colombia zoals de maatschappij heet was het niet de hele tijd, want de vlucht vertrok 1,5 uur later dan gepland. Ook zat William voorin en Janine achterin het vliegtuig, ze proberen ook overal geld aan te verdienen door plaatsen te verkopen. Tijdens de reis vandaag realiseerden we ons dat we nog maar 21 dagen hebben, oftewel een gewone vakantie. Na onze aankomst in Cartagena zijn we met de taxi naar het bus station gegaan om de bus te nemen naar Santa Marta. Na 4 uurtjes hobbelen kwamen we daar aan en was het een taxi pakken naar Minca. Het eerste gedeelte was goed te doen maar de laatste 2 km waren onverhard en niet bepaald geschikt voor auto's, onze chauffeur had er weinig zin in en was alleen maar aan het klagen dat zijn auto niet verder kon. Toch de weg van de accomodatie gevonden en na nog eens 15 minuten wandelen waren we dan eindelijk na 12 uur reizen op de volgende locatie, Casa Pozo Azul in Minca. Hier nog een hapje gegeten en wat met andere gasten gekletst voordat we het bedje in gingen.
#157 Minca 12-07
Jungle time.
Onze accomodatie ligt midden in de natuur, aan een klein riviertje in de jungle. Ons muggennet heeft weer goed zijn werk gedaan en daar is vooral Janine weer erg blij mee. Net na de middag zijn we vertrokken voor een wandeling naar een cacao boerderij genaamd La Candelaria. De weg ernaar toe zijn we via Minca gelopen en hier hadden we een heerlijk brood bij de bakker gegeten. Het was erg warm en tijdens het bergop lopen bleven we zweten en we waren dan ook blij dat we aankwamen. Ter plaatse kregen we een korte excursie over het verbouwen en produceren van de cacao en het produceren van chocolade. Met natuurlijk wat proeven en een gezichts masker. Janine kon niet meer van William af blijven! Vanuit deze locatie was er een mooi uitzicht en ook speelden we nog even met Tuki de toekan. De terugweg was een smal paadje dwars door de natuur en ruim voor het donker waren we weer terug bij het hostel.
#158 Tayrona 13-07
Pozo Azul.
Na het ontbijt zijn we een korte wandeling gaan maken naar Pozo Azul, een kleine waterval met bijbehorende poel om te zwemmen. Het water was erg koud en daarom hadden al we geen zin om erin te gaan. Maar ook vooral door de massa toeristen was het een te drukke plaats. We houden liever van wat meer rust en waren daarom ook zo weer weg. De rest van de dag was weer reizen, eerst achter op de motor, daarna met een 4x4 gevolgd door een bus. Deze bus stopte gelukkig recht voor ons hotel en hier konden we daarna lekker het zwembad in voor wat verkoeling, want het is wel een paar graden warmer hier aan zee.
#159 Tayrona 14-07
Janine is feeling bad.
Op de planning stond vandaag om naar het Tayrona park te gaan en te wandelen daar. Maar Janine kon vandaag naar het toilet blijven rennen en dan is 5 of meer uur wandelen iets te veel. Ons verblijf was perfect met een zwembadje en goede airco op de kamer en dan is een dagje rustig aan doen niet zo heel erg.
Pozo Azul.
Na het ontbijt zijn we een korte wandeling gaan maken naar Pozo Azul, een kleine waterval met bijbehorende poel om te zwemmen. Het water was erg koud en daarom hadden al we geen zin om erin te gaan. Maar ook vooral door de massa toeristen was het een te drukke plaats. We houden liever van wat meer rust en waren daarom ook zo weer weg. De rest van de dag was weer reizen, eerst achter op de motor, daarna met een 4x4 gevolgd door een bus. Deze bus stopte gelukkig recht voor ons hotel en hier konden we daarna lekker het zwembad in voor wat verkoeling, want het is wel een paar graden warmer hier aan zee.
#159 Tayrona 14-07
Janine is feeling bad.
Op de planning stond vandaag om naar het Tayrona park te gaan en te wandelen daar. Maar Janine kon vandaag naar het toilet blijven rennen en dan is 5 of meer uur wandelen iets te veel. Ons verblijf was perfect met een zwembadje en goede airco op de kamer en dan is een dagje rustig aan doen niet zo heel erg.
#160 Palomino 15-07
William is feeling bad.
Na Janine was William vandaag aan de beurt om iets vaker dan gewoonlijk het kleine hokje op te zoeken. Ook vandaag hadden we weer op de planning om in Tayrona park te gaan wandelen en dat hebben we dus maar helemaal geskipt. We hebben vandaag de finale van het WK gekeken met wat andere gasten in het verblijf. Na de middag zijn we met de bus naar Palomino gegaan, ook aan de noordkust van Colombia. Hier zijn we tegen de avond even naar het strand gelopen voor de zonsondergang en verder niets, want we waren allebei nog niet fit.
#161 Riohacha 16-07
Tubing down the river.
We voelden ons vandaag gelukkig iets beter, althans goed genoeg om een klein tourtje te doen. Rondom Palomino zijn verschillende riviertjes die in de zee uitkomen. Op deze rivieren hebben we getubed, oftewel met een grote opblaasbare zwemband stroomafwaarts dobberen. Met de motor werden we naar het startpunt gebracht en hier mochten we eerst nog een stukje wandelen voordat we het water in gingen. Temperatuurtje van het water was lekker en we dobberden heerlijk op het water. Snel ging het echter niet en we liepen zelfs af en toe vast in het ondiepe water. Na 2 uurtjes kwamen we direct uit in de zee. Bij onze accomodatie konden we nog even snel douchen voordat we weer de bus in stapten naar Riohacha. Met de openbare bussen reizen is goed te doen hier, beetje warm en druk in de bussen, maar goedkoop. Tegen de avond kwamen we aan in het hostel Bona Vida, waar we de tour voor komende dagen konden regelen.
William is feeling bad.
Na Janine was William vandaag aan de beurt om iets vaker dan gewoonlijk het kleine hokje op te zoeken. Ook vandaag hadden we weer op de planning om in Tayrona park te gaan wandelen en dat hebben we dus maar helemaal geskipt. We hebben vandaag de finale van het WK gekeken met wat andere gasten in het verblijf. Na de middag zijn we met de bus naar Palomino gegaan, ook aan de noordkust van Colombia. Hier zijn we tegen de avond even naar het strand gelopen voor de zonsondergang en verder niets, want we waren allebei nog niet fit.
#161 Riohacha 16-07
Tubing down the river.
We voelden ons vandaag gelukkig iets beter, althans goed genoeg om een klein tourtje te doen. Rondom Palomino zijn verschillende riviertjes die in de zee uitkomen. Op deze rivieren hebben we getubed, oftewel met een grote opblaasbare zwemband stroomafwaarts dobberen. Met de motor werden we naar het startpunt gebracht en hier mochten we eerst nog een stukje wandelen voordat we het water in gingen. Temperatuurtje van het water was lekker en we dobberden heerlijk op het water. Snel ging het echter niet en we liepen zelfs af en toe vast in het ondiepe water. Na 2 uurtjes kwamen we direct uit in de zee. Bij onze accomodatie konden we nog even snel douchen voordat we weer de bus in stapten naar Riohacha. Met de openbare bussen reizen is goed te doen hier, beetje warm en druk in de bussen, maar goedkoop. Tegen de avond kwamen we aan in het hostel Bona Vida, waar we de tour voor komende dagen konden regelen.
#162 Cabo de la Vela 17-07
Sleeping in the open air.
De nacht was een stuk beter dan gisteren, nu hadden we wel airco en dat is echt wel fijn met deze temperaturen. Vandaag begon onze 3 daagse tour naar Punta Gallinas. Het principe was een beetje hetzelfde als bij de tour in Bolivia naar de zoutvlakte. In een 4x4 met 5 toeristen en onze chauffeur Papi Luiz. We vertrokken de eerste dag vanuit Riohacha naar Cabo de la Vela. Deze route was een gedeelte door de woestijn en langs verschillende velden waar zout werd gewonnen. Rond de middag waren we al in het kleine plaatsje voor de lunch. Na de lunch hebben we wat rond gelopen en genoten van de kite surfers die hun kunsten aan het tonen waren. Ongelofelijk hoe hoog ze hier kunnen springen. Ze zeggen niet voor niets dat de weersomstandigheden hier perfect voor zijn. Het tweede gedeelte van de dag was een toer langs de kust, waar we enkele uitzichtpunten hadden, een verfrissende duik konden nemen bij Pilón de Azúcar en uiteindelijk de zonsondergang bekeken bij de vuurtoren. Papi is erg beroemd hier en alle kids kennen hem en zo eindigden we met 4 extra passagiers in onze auto, Papi gaf ze wel even een lift. Met de muziek hard aan en iedereen meezingen. Met de andere in onze auto, het Nederlandse stel Arne en Manon en Jessa uit de VS hebben nog een spelletje gespeeld en erna mochten we naar onze hangmat om daarin de nacht door te brengen op het strand. De temperatuur was heerlijk, met een fris windje. De hangmatten waren erg comfortabel, in ieder geval veel beter dan we hadden verwacht.
#163 Punta Gallinas 18-07
The most northern point of South America.
De tweede dag van de tour werden we weer vakkundig door Papi rond gereden. Langs de kust, door de woestijn, over rotsen, door kleine dorpjes, we kwamen zeer diverse stukken tegen. Maar wat overal hetzelfde was, was de hitte en de kinderen langs de weg. Deze hadden op tientallen plaatsen linten gespannen om de chauffeur te laten betalen. Dit werd gedaan met koekjes, water en snoepjes. In dit gebied sterven nog altijd af en toe kinderen en volwassenen van de honger of dorst. Ze hebben hier niet veel meer dan de zee om in te vissen. En ondanks dat gaf Papi aan dat de mensen evengoed gelukkig zijn.
Bij Playa Taroa konden we een frisse duik nemen, direct vanuit de woestijn de zee in. Wat voelt dat fijn na een warme rit in de auto en even uitleven op de golven. Na een uurtje op het strand gingen we naar het noordelijkste punt van het vaste land van Zuid Amerika. Zo hebben we dus de twee uitersten van het continent gehad, Ushuaia in het zuiden en Punta Gallinas in het noorden. Dit doet ons nog meer beseffen dat deze fantastische reis langzaam maar zeker naar het einde gaat. Het punt zelf met de vuurtoren was niet zo spectaculair, het was meer de geografische ligging. Rond de middag waren we op onze slaaplocatie en hier konden we nog een tour doen met de boot of relaxen. Normaal kiezen we altijd de tour, maar deze keer hadden we er geen zin in. Wat spelletjes gespeeld met zijn twee en later met zijn vijven. Deze nacht was erg donker en met de ervaringen van Uyuni toch nog een paar foto's proberen te maken van de sterrenhemel voordat we in onze luxueuze hangmat mochten liggen. Samen met ongeveer 50 andere lagen we in een open gebouw, allemaal in een hangmat.
Sleeping in the open air.
De nacht was een stuk beter dan gisteren, nu hadden we wel airco en dat is echt wel fijn met deze temperaturen. Vandaag begon onze 3 daagse tour naar Punta Gallinas. Het principe was een beetje hetzelfde als bij de tour in Bolivia naar de zoutvlakte. In een 4x4 met 5 toeristen en onze chauffeur Papi Luiz. We vertrokken de eerste dag vanuit Riohacha naar Cabo de la Vela. Deze route was een gedeelte door de woestijn en langs verschillende velden waar zout werd gewonnen. Rond de middag waren we al in het kleine plaatsje voor de lunch. Na de lunch hebben we wat rond gelopen en genoten van de kite surfers die hun kunsten aan het tonen waren. Ongelofelijk hoe hoog ze hier kunnen springen. Ze zeggen niet voor niets dat de weersomstandigheden hier perfect voor zijn. Het tweede gedeelte van de dag was een toer langs de kust, waar we enkele uitzichtpunten hadden, een verfrissende duik konden nemen bij Pilón de Azúcar en uiteindelijk de zonsondergang bekeken bij de vuurtoren. Papi is erg beroemd hier en alle kids kennen hem en zo eindigden we met 4 extra passagiers in onze auto, Papi gaf ze wel even een lift. Met de muziek hard aan en iedereen meezingen. Met de andere in onze auto, het Nederlandse stel Arne en Manon en Jessa uit de VS hebben nog een spelletje gespeeld en erna mochten we naar onze hangmat om daarin de nacht door te brengen op het strand. De temperatuur was heerlijk, met een fris windje. De hangmatten waren erg comfortabel, in ieder geval veel beter dan we hadden verwacht.
#163 Punta Gallinas 18-07
The most northern point of South America.
De tweede dag van de tour werden we weer vakkundig door Papi rond gereden. Langs de kust, door de woestijn, over rotsen, door kleine dorpjes, we kwamen zeer diverse stukken tegen. Maar wat overal hetzelfde was, was de hitte en de kinderen langs de weg. Deze hadden op tientallen plaatsen linten gespannen om de chauffeur te laten betalen. Dit werd gedaan met koekjes, water en snoepjes. In dit gebied sterven nog altijd af en toe kinderen en volwassenen van de honger of dorst. Ze hebben hier niet veel meer dan de zee om in te vissen. En ondanks dat gaf Papi aan dat de mensen evengoed gelukkig zijn.
Bij Playa Taroa konden we een frisse duik nemen, direct vanuit de woestijn de zee in. Wat voelt dat fijn na een warme rit in de auto en even uitleven op de golven. Na een uurtje op het strand gingen we naar het noordelijkste punt van het vaste land van Zuid Amerika. Zo hebben we dus de twee uitersten van het continent gehad, Ushuaia in het zuiden en Punta Gallinas in het noorden. Dit doet ons nog meer beseffen dat deze fantastische reis langzaam maar zeker naar het einde gaat. Het punt zelf met de vuurtoren was niet zo spectaculair, het was meer de geografische ligging. Rond de middag waren we op onze slaaplocatie en hier konden we nog een tour doen met de boot of relaxen. Normaal kiezen we altijd de tour, maar deze keer hadden we er geen zin in. Wat spelletjes gespeeld met zijn twee en later met zijn vijven. Deze nacht was erg donker en met de ervaringen van Uyuni toch nog een paar foto's proberen te maken van de sterrenhemel voordat we in onze luxueuze hangmat mochten liggen. Samen met ongeveer 50 andere lagen we in een open gebouw, allemaal in een hangmat.
#164 Taganga 19-07
Crossing the nort coast.
Ook deze nacht hadden we goed geslapen in de hangmat, een klein beetje kouder wat alleen maar fijner was. Na het ontbijt werd de tour weer vervolg en reden we terug richting Riohacha. Onderweg nog enkele uitzichtpunten gehad en veel zand, stenen en cactussen gezien. Met nog enkele kilometers te gaan tot de lunchplaats hadden we een klapband. Gelukkig reden we met 3 auto's bij elkaar en met een beetje hulp was het zo gemaakt. Om 3 uur kwamen we uiteindelijk in Riohacha aan en zat de 3 daagse tour erop. Een leuke en gezellige tour met mooie landschappen en een bijzondere belevenis om twee nachtjes in de hangmat door te brengen. Onderweg veel armoede gezien en ook heel veel plastic afval, het besef voor een schone planeet is er niet echt. Papi zette ons netjes af bij het busstation en we konden gelijk in de bus stappen op weg naar Santa Marta. Vanuit hier nog even met de taxi naar het gezellige plaatsje Taganga om na een hapje op het strand in ons mooie appartement op bed te ploffen. Dit is onze een na laatste update, er zal er dus nog maar eentje volgen.
Crossing the nort coast.
Ook deze nacht hadden we goed geslapen in de hangmat, een klein beetje kouder wat alleen maar fijner was. Na het ontbijt werd de tour weer vervolg en reden we terug richting Riohacha. Onderweg nog enkele uitzichtpunten gehad en veel zand, stenen en cactussen gezien. Met nog enkele kilometers te gaan tot de lunchplaats hadden we een klapband. Gelukkig reden we met 3 auto's bij elkaar en met een beetje hulp was het zo gemaakt. Om 3 uur kwamen we uiteindelijk in Riohacha aan en zat de 3 daagse tour erop. Een leuke en gezellige tour met mooie landschappen en een bijzondere belevenis om twee nachtjes in de hangmat door te brengen. Onderweg veel armoede gezien en ook heel veel plastic afval, het besef voor een schone planeet is er niet echt. Papi zette ons netjes af bij het busstation en we konden gelijk in de bus stappen op weg naar Santa Marta. Vanuit hier nog even met de taxi naar het gezellige plaatsje Taganga om na een hapje op het strand in ons mooie appartement op bed te ploffen. Dit is onze een na laatste update, er zal er dus nog maar eentje volgen.
