Nieuws
Mei
Afgelopen weekend werd er onder mooie zomerse omstandigheden de Saarschleifen Bike Marathon gereden. Een erg mooie, technische en perfect georganiseerde marathon over 103 kilometer en 2700 hoogtemeters. De eerste ronde een grote ronde van 55 kilometer en daarna een van 48 met doorkomst over start finish.
MTB Team Peel en Maas was weer compleet en vandaag uitgebreid met Peter Nielen. Met 8 personen, Anton, Roy, Peter, Sas, Suus, Maartje, Kristel en ikzelf zijn we zaterdags aangereden om in een hotel te overnachten. ’s Avonds nog de nummers opgehaald en een pizzeria opgezocht en daarna uitrusten voor de marathon.
’s Morgens was om half 10 de start en we stonden op tijd in het vak om een plaatsje vooraan te hebben. Er werd hard gestart en het tempo zat er meteen goed in, het eerste gedeelte was konden we de kop nog zien rijden en ik zat net iets achter Peter. Enkele kilometers verder zag ik nog net in mijn ooghoeken dat Peter langs de kant stond, later bleek met problemen met zijn derrailleur. Ik kwam in een groepje te rijden met onder meer Riny van Deursen. Het ging redelijk bij mij de eerste ronde, het klimmen ging nog niet echt lekker ik kwam helemaal in mijn ritme want moest diverse renners laten gaan. Maar het tempo zat er wel goed in en het was genieten. De mooie uitzichten en de erg leuke trails en beklimmingen maken deze marathon tot een van de mooiere die er is.
Ik kon me de klimmen nog herinneren van 2 jaar geleden, echte pittige klimmen die er flink in hakten, en ze moesten allemaal nog een keer bedwongen worden. Erg leuk was het vele publiek, op de klimmetje stonden de mensen met rammelaars en iedereen omhoog te schreeuwen!
Bij doorkomst na net geen 2,5 uur bij start finish stond Kristel om foto’s te maken en een stukje verder stond Sas klaar met de bidons! Peter bleek hier maar een minuutje achter me te zitten maar ik heb hem niet gezien. Ik kwam met twee Nederlanders te rijden. Zij reden de vlakke stukken op kop en ik reed bergop voorop. Het tempo zat er goed in en de benen voelden erg goed. Na 3 uur wedstrijd kwam Niels Boon opeens voorbij en hij zei kom maar in mijn wiel. Zo gezegd ze gedaan en hij reed een erg strak tempo op het vlakste gedeelte van het parcours. Ik zat achter Niels en daarachter volgden er steeds meer die allemaal werden opgepikt. Op enkele korte klimmetje ben ik erg diep moeten gaan maar ik kon Niels net volgen en achter me zag ik ze een voor een weg vallen. Tot aan een venijnige klim kon ik volgen en hierna moest ik hem echt laten lopen, maar ik was wel uitgelopen op de gehele groep achtervolgers.
Zo kwam ik het laatste gedeelte van de marathon alleen te zitten met alleen nog een renner voor me die was gevallen en zijn arm in het verband had. De laatste klimmen van de dag deden wel pijn bij mij maar de benen voelden nog redelijk aan. Alleen de laatste echt klim moest ik even kort van de fiets af omdat de kramp er in sloeg, maar kon gelijk weer verder nadat ik even gestaan had.
De laatste kilometers reed ik zo lekker uit en ik rolde in een tijd van 4:44:48 over de finish op een 37e plaats algemeen en een 16e in mijn categorie.Ik had 100 kilometer gehad met 2350 hoogtemeters, gemiddelde hartslag van 160 en max 180. Erg tevreden, heerlijk gereden en ook vooral genoten vandaag. Peter volgde op 10 minuten op een 65e plaats en Roy en Anton kwam als 114 en 115 samen over de finish in 5:13. Het was een heerlijk weekendje! Foto’s zijn van Kristel
Komende weekend geen wedstrijd, maar de week erna Raid des Haut Fagnes RWP #3 in Malmedy.
Gisteren stond een erg mooie en tecfhnische marathon op het programma als voorbereiding op de RWP marathon wedstrijd van Saarschleifen. Les Cimes de Waimes is een marathon over 75 km met 1600 hoogtemeters en erg veel leuke en technische stukken met veel wortels.
Samen met Roy, Anton en Peter richting de ardennen gereden om in te schrijven en nummer op te halen. Er stonden veel Nederlandse wedstrijdrenners aan de start en omdat er zoveel renners waren werd er in 2 groepen gestart. Wij mochten in de tweede groep starten 10 minuten na de eerste.
Het eerste gedeelte van de marathon was zoals te verwachten met erg veel opstoppingen, veel stukken lopen, maar dat weet je van tevoren als je achteraan start. In het begin met zijn vieren samen gereden, heerlijk wat spelen in de leuke afdalingen, het was echt genieten. Bergop was het helaas vaak lopen door de opstoppingen maar dat mocht de pret niet drukken.
Op een pittige klim met veel losse stenen kwam ik Joschy tegen en net voor me zag ik Peter rijden. Ik trok er even flink aan en samen met Joschy liepen we wat uit bij Peter. Roy en Anton zaten wat achter ons en wij liepen verder uit. Zo kwamen we met zijn drieen bij elkaar en konden we een tijdje samen rijden. Ik merkte dat ik wat makkelijker de technische stukken door kwam dan Peter en dat ik af en toe moeite had om Joschy bij te houden.
Op een technishe klim moest Peter definitie lossen en ben ik met Joschy verder gereden. Ik voelde me goed ondanks dat ik de laatste dagen veel last heb gehad van een verkoudheid. Samen met Joschy heb ik tot aan de finish samen gereden. Heerlijk genieten van de mooie omgeving en de erg mooie single tracks! Ook de klimmetjes waren pittig, de steile bij de skilift en ook midden in het bos hakten er goed in.
In het laatste uur nog veel renners voorbijgegaan en bijna niemand kon aanpikken. Net voor de finish zette ik nog even aan en bleef Joschy net voor. In een tijd van 3:57:03 rolde ik over de finish en het was goed voor een 160e plaats. Joschy zat gelijk achter me en Peter kwam 7 minuten later binnen. Roy moest een kleine 20 minuten toegeven en Anton mede door een valpartij een half uur. Na afloop nog een heerlijk bord friet met een paar kleine gehaktballen gegeten. Kortom een gezellige dag met een heerlijke ardennenrit en goede voorberieding voor Saarschleifen!
Voor mij stond zaterdag de eerste Cross Country wedstrijd van het zomerseizoen op het programma. In het Belgische Averbode werd het Benelux kampioenschap verreden op een snelle en vlakke ronde, maar wel een erg zware door de vele losse zand en heel veel hobbels. Samen met Daan en Ella die kant op gegaan.
Ik had gekozen om met mijn snelle bike te starten zonder vering en met Furious Fred, achteraf een goed keuze. Omdat ik nog geen wedstrijd had gereden mocht ik op 3 na laatste opstellen van de 120 deelnemers . Gelukkig kon ik tijdens de start wat goed maken, maar al snel stond alles stil en was er bij elk bochtje een opstopping. Inhalen ging bijna niet dus deze ronde ging erg rustig. Bij het gedeelte met de vele losse zand was eigenlijk alles lopen zo veel opstoppingen waren er.
Na een ronde, nadat als ik 61e door kwam, kwam ik samen met William Bouwmeester te rijden, en hij reed een lekker tempo. Samen met hem kon ik langzaam wat naar voren rijden en elke ronde wat plaatsen goed maken. De tweede ronde moest ik erg diep gaan en had toch wel wat moeite met het hoge tempo. Een stuk voor me zag ik Noud Nijssen rijden en dit was een beetje mijn richtpunt.
Bij het ingaan van de derde ronde kreeg ik een bidon aangereikt van de ervaren verzorger Dhr. Wil Nijssen. Dit was wel nodig want de eerste bidon was helemaal leeg van het stof happen. Ik begon steeds lekkerder te rijden voor mijn gevoel wat ook wel zichtbaar was aan mijn rondetijden, 17:23 16:23 16:09 16:04. Ik zat nog steeds samen met William Bouwmeester en het was elke keer iemand anders op kop. Ik kwam bij Noud in het wiel maar op de zandstrook liep hij weer uit en moest hem weer kort laten gaan. Ik begon wel last van de rug te krijgen, zo veel hobbels dat liep echt niet lekker.
Bij het ingaan van de laatste rond kwam ik terug in het wiel van Noud en nu was het erop en erover. Ik liep snel uit met nog steeds William in mijn wiel. Hij had echter nog wat over en reed een erg snelle laatste ronde, ik kon redelijk volgen en nog enkele renners inhalen maar ik kreeg hem niet meer terug en zo werd ik 49e vandaag. Ben tevreden met mijn eerste XC wedstrijd, constant gereden en gekwalificeerd voor het NK in Margraten. Volgende week weer een Beneluxcup en wel in Apeldoorn, niet mijn ronde maar we zullen zien hoe het gaat.
Gisteren stond voor mij de 2e wedstrijd van de Beneluxcup op het programma. In Apeldoorn was het te doen, een wedstrijd waar ik met slechte gevoelens op terug kijk. De vorige 3 edities was ik echt ontevreden over de resultaten, 2x DNF door valpartijen (waarvan een met ziekenhuisbezoek) en vorig jaar een slechte dag. Gelukkig ging deze editie wat beter. Samen met Daan en Roy naar Apeldoorn gereisd op een mooie en toch wel zonnige dag.
Ik mocht na de dubbele punten van vorige week gelukkig op de 4e rij opstellen en dat scheelde een hoop. Kon zo in de middenmoot op het gras rijden en ook het bos induiken. De start ging wel lekker en ik zat lekker in mijn ritme. De eerste ronde ging na wat opstoppingen wel goed en ik kon volgen bij een groepje. Ik reed vandaag weer op mijn lichtgewicht bakkie met vaste vork en Furious Fred. Dit was een goed keuze en ik kon overal goed rijden, het parcours lag er namelijk erg goed bij. Foto is van Jean Biermans, thanx!
De tweede ronde kwam ik bij Noud Nijssen uit en kon hem kort volgen. Daarna reed ik hem voorbij en was ik op zoek naar de volgende voor me. Ik kon goed merken dat ik de power nog niet heb die ik normaal heb. De korte felle klimmetje bergop gingen niet van harte vandaag, waar ik als ik goed in vorm ben vaker het verschil kan maken. Na 2 rondes kreeg ik de bidon van Joschy aangereikt en kon weer vol door rijden.
De laatste ronde reed ik weg bij het groepje waar ik in zat en ging op zoek naar de volgende groep, ik bleef echter bijna de hele ronde alleen zitten en zag een grote groep voor me op 20 seconden. Ik kwam er niet dichter bij en achter me bleef het ook hetzelfde. Zo kon ik rustig finishen op een 48e plaats. Rondetijden van vandaag waren ongeveer hetzelfde als vorige week, eerste ronde erg langzaam door de opstoppingen en daarna elke ronde sneller: 21:14 20:30 20:25.
Kortom eindelijk eens met een goed gevoel, geen blessure of schaafwonden naar huis vanuit Apeldoorn! Komende donderdag ga ik als het goed is nog een marathon rijden in Waimes, België.
