Nieuws

 

Duchenne Heroes 2008, 700 kilometer mountainbiken door Luxemburg, Belgie, Duitsland en Nederland, 280 deelnemers verdeeld onder 66 teams, ruim 100 vrijwilligers allemaal voor dat ene doel: Geld ophalen voor onderzoek naar de ziekte van Duchenne! Hieronder volgt een verslag van mijn belevenissen van de tocht met mijn team Mika–Brian.nl. Ons team bestaat uit 11 mannen en 1 vrouw, de meeste onbekende van elkaar maar in een week bij elkaar gesmeed tot een super gezellig en altijd voor elkaar klaar staand team! We hebben met ons team speciaal gereden voor Mika en Brian uit Reuver, een tweeling van 12 jaar die allebei de ziekte van Duchenne hebben.

 

Zaterdag vertrek naar Wiltz (Lux)

 

Afgelopen zaterdag zijn we vertrokken met veel regen vanuit Thorn met de 11 teamleden (een is er later bij gekomen in verband met het weg vallen van Joschy) en 3 vrijwilligers naar Wiltz in Luxemburg. Na een leuk weerzien met alle teamleden en kennismaking met de familieleden zijn we vertrokken. Onderweg en bij aankomst hebben we veel regen gehad maar de vooruitzichten waren goed voor de eerste etappes met zon! We hebben met ons team een eigen vrachtwagen voor alle bagage van de deelnemers en 's nachts gebruiken we hem om er in te slapen. Das in ieder geval beter dan buiten in een tentje want het is koud buiten. De eerste nacht heb ik buiten geslapen met Daan maar de rest van de week hebben we met zijn allen in de vrachtwagen geslapen.

 

 

Zondag dag 1 Wiltz (Lux) – Dochamps (Bel)

Dan de eerste dag, we zijn in totaal met 12 personen, waaronder 3 wedstrijdrijders Daan Bongers, Frank Lamber en ik zijn de gek. Na een team presentatie zijn we met zijn allen gestart en hebben we tot het eerste checkpoint samen gereden. Elke dag zijn er onderweg 2 checkpoints waar je je moet melden en even wat kunt eten en drinken. Daarna zijn we met z'n drieën verder gegaan omdat het verschil toch wel redelijk groot is. Het is super gezellig met zijn allen en de sfeer is prima ook met de hele organisatie. De eerste etappe was pittig en de kleinste is enkele keren tevoorschijn gekomen, maar we konden wel alles fietsen. Onderweg nog veel gezien en veel lol gemaakt, want toen we wat van de route afweken kwamen we nog wilde zwijnen tegen (wel achter het hek maar ja).

 

Heerlijk door de Ardennen en zeker als de beentjes goed voelen. Want dit was het geval de eerste dag had ik erg goede benen en het ging erg makkelijk deze dag. We kwamen als derde aan op de camping en daarna is het douchen eten fiets poetsen en gezellig samen zijn. We hadden 93 kilometer en 2000 hoogtemeters deze dag. Het leuke aan deze dag was ook de opmerkingen over onze outfits, echt geweldig om te horen dat iedereen ze super mooi vond!

 

 

Maandag dag 2 Dochamps (Bel) – Sart-lez-Spa (Bel)

De tweede dag stond de koninginnerit op het programma en dat was het ook wel, een leuke route met veel klimwerk en erg leuke en snelle afdalingen. We waren als een van de laatste teams gestart omdat dit op niveau gaat de langzaamste als eerst en de snelste als laatst. We kwamen al snel bij de andere teamleden en hier hebben nog even een gezamenlijke teamfoto gemaakt en veel lol, want dat is het belangrijkste deze week lekker genieten en alles voor het goede doel!

Na enkele kilometers zijn we weer alleen verder gegaan en hebben we een heerlijke rit gehad. Wel was het erg wennen aan de GPS, we hebben erg vaak fout gereden en wat kilometers extra gemaakt, maar ja dat mocht de pret niet drukken. Zeer mooi waren de stukken vandaag rondom Malmedy, echt mountainbiken is het hier! Hier en ook de rest van de week hebben we samen met de roze mannen van No Guts No Glory gereden. Elke keer haalden zijn ons weer in en daarna wij hun weer als er weer eens iemand fout reed. Enkele kilometers voor de finish had Daan stootlek en hebben we nog even snel een bandje verwisseld. Iets na 4 uur kwamen we aan op de volgende camping met 104 kilometer en weer ruim 2000 hoogtemeters achter de rug. Ook deze dag ging het heerlijk en waren de benen weer erg fris! Daarna hebben we een heerlijke douche gehad en massage en hebben we de fietsen gepoetst. Een kleine 2 uurtjes later kwamen de andere teamleden aan en hebben we hun fietsen ook maar even schoon gemaakt, wat een service!

 

Dinsdag dag 3 Sart-lez-Spa (Bel) – Vijlen

De derde dag was weer een wat rustigere dag, wat minder hoogtemeters, 1400 en ruim 90 kilometer. De route liep vandaag rond Verviers en het stuwmeer van La Gileppe en natuurlijk het binnenkomen van Nederland via het Drielandenpunt. Op deze dag zijn we met zijn drieën weer later vertrokken en hebben lekker door gereden. We kwamen al snel bij de rest van de teamleden en hebben hier een hele tijd mee samen gereden. De GPS stuurde ons vandaag dwars door een riviertje wat wel erg spectaculair was, maar eigenlijk niet de bedoeling want we waren hier fout gereden.

Hierna zijn we weer verder gereden en de benen voelden nog goed. Echter tussen checkpoint 1 en 2 begon ik last te krijgen van mijn rechterknie dus heb ik me maar laten masseren op checkpoint 2. Dit hielp niet echt veel en we hebben ons dus maar rustig gehouden zodat ik niet te veel kracht op mijn knie zou krijgen. De laatste 30 kilometer waren dan ook uitrollen en ik trof een andere biker die ook last van de knie. Hij had ook een GPS systeem dus ben ik met hem verder gereden en Daan en Frank zijn door gegaan. Bij binnenkomst heb ik me laten behandelen en bleek dat ik een irritatie aan de binnenkant en onderzijde van mijn knieschijf had, waarschijnlijk door overbelasting. Het zou dus rustig rijden worden de rest van de week en met aanzetten en klimmen had ik er ook echt last van. ’s Avonds was het nog een geweldig feest in de tent, het bier vloeide rijkelijk en we hebben veel gelachen met zijn allen. Andere teams probeerden ons namelijk uit te schakelen door ons veel bier te geven zodat we de dag erna wat rustiger reden!

 

 

Woensdag dag 4 Vijlen - Valkenburg

 

Door de blessure ben ik met de rest van mijn teamleden gestart en zijn Daan en Frank alleen gereden. We hadden ook een gastrijder vandaag, de vriend van Maureen reed mee! Hierdoor kon ik rustiger rijden en zeker bergop met zo weinig mogelijk kracht proberen de finish te halen. Dit is natuurlijk erg moeilijk als je iedereen lekker bergop ziet knallen en je je moet inhouden terwijl ik conditioneel nog erg veel over had! Maar ik wil de wintercompetitie weer rijden dus het was voor mijn eigen bestwil! De route liep vandaag over de vaste Limburgse mountainbikeroutes en was erg mooi, zeker ook omdat het de hele week super weer was en ook is gebleven. Het was alleen af en toe koud ’s morgens maar daar kun je je gelukkig op kleden. We hadden deze dag veel af te reken met pech en reden maar liefst 5 keer lek! Ik heb lekker rustig aan gedaan en vaak met Maureen mee gereden, ze is de minst snelle rijder van ons team, maar ze doet het wel allemaal en heeft alle dagen alles gefietst, petje af voor haar! Aan het einde van de dag kwam TV Limburg nog langs voor opnames te maken die ´s avonds zijn uitgezonden.

Bij binnenkomst moesten we nog even wachten en daarna kwamen Mika en Brian naar Valkenburg, onder veel applaus werden ze binnen gehaald hebben we een gezamenlijke foto gemaakt met de twee Duchenne-patiënten. Met ons hele team, onze vrijwilligers (Bart, Annemiek en Dook), Peter Dahmen, Mika, Brian en zijn vader zijn we met zijn allen gaan chinezen. Het was heerlijk en een leuke manier om de kinderen eens beter te leren kennen, want wat hebben we gelachen met zijn allen! Vooral om het spannende verhaal van roodkapje van Daan en de moppen van Mika en Brian!

 

 

Donderdag dag 5 Valkenburg - Thorn

 

Op deze dag zijn we met het hele team samen gestart want Frank had inmiddels ook wat last van de knie en ik ook nog steeds. Daan was helaas niet aanwezig in verband met een begrafenis. Deze dag heb ik zelf als zwaarste ervaren, niet omdat hij zo zwaar maar omdat ik deze morgen last had van diarree en niets kon eten. Ik heb rond gereden als een natte dweil en ik voelde me helemaal leeg, futloos en had geen kracht meer. Ook dat hoort erbij en ik heb me er toch proberen door te slaan en toch wat te eten, wat pas echt lukte na ruim 60 km! Bij checkpoint 1 sloot Bart Verstappen, de vader van Mika en Brian bij ons aan en heeft deze dag met ons mee gereden. De hele dag hebben we lekker gereden met zijn allen en onderweg hebben we elke keer de grootste lol samen, beetje gek doen met elkaar, foto’s maken, maar ook vooral de andere teams steunen en vooruit schreeuwen! Een super sfeertje heeft er de hele week gehangen onder alle teams!

De route liep rondom snowworld Landgraaf en ook de Brunsummerheide en daarna was het vlak richting Thorn. Ik was blij dat ik deze dag de finish haalde zeker na de eerste 60 van de 100 die echt niet liepen, de laatste gingen gelukkig weer wat beter na wat gegeten te hebben. In Thorn stonden Kristel en mam me op te wachten, wat een supporters! Ik was blij ze weer even te zien na vijf dagen al op de fiets te zitten.

Voor deze avond werden we uitgenodigd door de broer van Bart Beunen onze vrachtwagenchauffeur om in zijn Brasserie ’t Brook ons een geweldige maaltijd voor te schotelen! We hebben heerlijk gegeten met zijn allen en bij terugkomst op het voetbalterrein van Thorn werden we verwend met een goede massage door de masseuses van Passion 4 Sport. De benen voelden nog erg fris aan, maar ja ik had niet voluit gereden de laatste dagen vanwege de knie.

 

 

Vrijdag dag 6 Thorn - Venray

 

Deze dag is een speciale dag geworden voor ons team tijdens Duchenne Heroes 2008, want het was een rit langs onze thuisbasis! Na eerst de Meinweg in Duitsland kwamen we in de omgeving van Swalmen, als eerste zijn we even langs de winkel van Peter Dahmen gegaan, die op de achtergrond toch heel veel heeft geregeld voor ons team. Even snel wat drinken en een foto maken en hup weer verder. Daarna zijn we op de mytylschool van Mika en Brian langs geweest, een onverwachts bezoekje en de hele klas kwam naar buiten ook weer voor een mooie foto! Dit was een geweldige ervaring!

Ook zijn we nog even bij het werk van John langs geweest en bij Brandweer Venlo waar Daan werkt. Onderweg bij de witte steen kwamen ook de kinderen en vrouwen van Roger en Andre even langs. Een drukke dag dus vandaag maar echt de moeite waard. De rest van de etappe was nog erg leuk ook door de maasduinen op het laatst. Op het einde zat ik er doorheen en had erg veel last van mijn knie, wat ook wel te verwachten was na 130 kilometer efiets te hebben deze dag. De vader van Frank heeft de hele dag ook mee gereden en had met heen en terugweg 190 km gehad, petje af hoor! 's Avonds was er nog een gezellig feestje in de tent en hier hebben de limburgers de stemming er goed ingehouden, het was een gezellige avond en de nachtrust was weer wat korter als normaal!

 

 

Zaterdag dag 7 Venray - Nijmegen

 

De laatste dag, een rit die niet meer zo veel voor stelde en ook echt rustig is verlopen. Het eerste deel was erg vlak en snel en daarna kwam er nog een leuk stukje rondom Groesbeek en het Reichswald en Duitsland. Maar dit stelt natuurlijk niet meer veel voor na 7 dagen en al bijna 700 km op de fiets te hebben gezeten. We moesten om 3 uur bij Checkpoint 3 zijn en vanuit hier zijn we onder politie escorte naar park Brakkenstein gereden. Dit was erg leuk om te doen en het was en lang lint en iedereen was vrolijk, opgelucht en toch ook blij na 7 dagen eindelijk in Nijmegen de finish te halen.