#56 Maragua 02-04
Bolivian hike!
Op tijd ging vandaag weer de wekker om een 2 daagse hike te gaan doen. Eerst met de taxi naar de bus terminal om daar een uurtje te wachten tot de bus vol was richting Potolo. Halverwege zijn we uitgestapt bij het kerkje van Chataquila om te beginnen aan de hike. De eerste 5 km waren over een oude Inca-trail bijna 1000 meter omlaag. Een schitterend pad om te lopen en erg goed onderhouden. Na tol te hebben betaald mochten we verder lopen richting de krater van Managua. Eerst langs de rivier en via een brug konden we deze oversteken. Daarna was het nog een flink stuk klimmen om over de rand van de krater te komen. Het uitzicht onderweg was schitterend, ook al begon het een beetje te regenen. Bij aankomst in Managua zijn we nog bij de Devils Troath geweest waar een watervalletje was. In totaal 18 km gelopen vandaag, met zon, regen en mist. Daarna was het op zoek gaan naar een slaapplek, die we vonden in een hostel. 50 Bolivianos voor een bed inclusief avondeten en ontbijt, omgerekend €5,50 pp. Dat is het mooie aan Bolivia, het kost hier echt niets. In het hostel zaten 2 Belgen en 5 Israëliërs, waar we samen het culinaire avondeten mee hebben gegeten. Rijst, een eitje met een klein beetje sla, maar wat verwacht je anders voor deze prijs! Daarna was het de oogjes sluiten om uit te rusten voor weer een nieuwe dag met een nieuw avontuur.
#57 Potolo 03-04
Kom maar Jaapie!
Na een goede nacht in een slaapzaal zijn we op tijd aangelopen richting Potolo. Omdat Maragua in een vallei ligt moesten we het eerste uur omhoog klimmen. Het zonnetje scheen al flink en het was genieten in de natuur. De hele dag hebben we bezoek gehad, Jaapie een straathond, heeft 20 km met ons meegelopen. De hele dag geen enkele toerist tegen gekomen, alleen maar mensen van de stam Jal'ha. Hier hebben we misschien nog wel het meeste van genoten, een beetje buiten de toeristische paden om. De route vandaag ging langs een plaats waar de grootste afdrukken van dinosauruspoten ter wereld in steen te zien waren. Mooi om te zien hoe goed deze bewaard zijn na zoveel jaar. Na deze stop was het afdalen richting Potolo waar we rond 2 uur aankwamen. We hadden geluk en konden gelijk met een busje terug richting Sucre, een avontuurlijke route waar we maar moesten vertrouwen op de rijkunsten van de chauffeur en de remmen! Na aankomst in Sucre hebben we een nachtbus gepakt naar La Paz, de hoofdstad van Bolivia.
#58 La Paz 04-04
Exploring La Paz!
Na een reis van 12 uur zijn we in de ochtend in La Paz beland. We konden gelijk op onze kamer in het hostel om onze spullen te droppen en daarna de stad verkennen. We hebben rond gelopen in het centrum en de verschillende markten bezocht. Waaronder de Witches Market en de Mercado Lanza en ons verbaasd over de rommel die ze in elk kraampje verkopen voor een paar Bolivianos. In de middag hebben we de tours voor de komende dagen geboekt, om weer nieuwe avonturen mee te maken.
Bolivian hike!
Op tijd ging vandaag weer de wekker om een 2 daagse hike te gaan doen. Eerst met de taxi naar de bus terminal om daar een uurtje te wachten tot de bus vol was richting Potolo. Halverwege zijn we uitgestapt bij het kerkje van Chataquila om te beginnen aan de hike. De eerste 5 km waren over een oude Inca-trail bijna 1000 meter omlaag. Een schitterend pad om te lopen en erg goed onderhouden. Na tol te hebben betaald mochten we verder lopen richting de krater van Managua. Eerst langs de rivier en via een brug konden we deze oversteken. Daarna was het nog een flink stuk klimmen om over de rand van de krater te komen. Het uitzicht onderweg was schitterend, ook al begon het een beetje te regenen. Bij aankomst in Managua zijn we nog bij de Devils Troath geweest waar een watervalletje was. In totaal 18 km gelopen vandaag, met zon, regen en mist. Daarna was het op zoek gaan naar een slaapplek, die we vonden in een hostel. 50 Bolivianos voor een bed inclusief avondeten en ontbijt, omgerekend €5,50 pp. Dat is het mooie aan Bolivia, het kost hier echt niets. In het hostel zaten 2 Belgen en 5 Israëliërs, waar we samen het culinaire avondeten mee hebben gegeten. Rijst, een eitje met een klein beetje sla, maar wat verwacht je anders voor deze prijs! Daarna was het de oogjes sluiten om uit te rusten voor weer een nieuwe dag met een nieuw avontuur.
#57 Potolo 03-04
Kom maar Jaapie!
Na een goede nacht in een slaapzaal zijn we op tijd aangelopen richting Potolo. Omdat Maragua in een vallei ligt moesten we het eerste uur omhoog klimmen. Het zonnetje scheen al flink en het was genieten in de natuur. De hele dag hebben we bezoek gehad, Jaapie een straathond, heeft 20 km met ons meegelopen. De hele dag geen enkele toerist tegen gekomen, alleen maar mensen van de stam Jal'ha. Hier hebben we misschien nog wel het meeste van genoten, een beetje buiten de toeristische paden om. De route vandaag ging langs een plaats waar de grootste afdrukken van dinosauruspoten ter wereld in steen te zien waren. Mooi om te zien hoe goed deze bewaard zijn na zoveel jaar. Na deze stop was het afdalen richting Potolo waar we rond 2 uur aankwamen. We hadden geluk en konden gelijk met een busje terug richting Sucre, een avontuurlijke route waar we maar moesten vertrouwen op de rijkunsten van de chauffeur en de remmen! Na aankomst in Sucre hebben we een nachtbus gepakt naar La Paz, de hoofdstad van Bolivia.
#58 La Paz 04-04
Exploring La Paz!
Na een reis van 12 uur zijn we in de ochtend in La Paz beland. We konden gelijk op onze kamer in het hostel om onze spullen te droppen en daarna de stad verkennen. We hebben rond gelopen in het centrum en de verschillende markten bezocht. Waaronder de Witches Market en de Mercado Lanza en ons verbaasd over de rommel die ze in elk kraampje verkopen voor een paar Bolivianos. In de middag hebben we de tours voor de komende dagen geboekt, om weer nieuwe avonturen mee te maken.
#59 La Paz 05-04
Yeah, we survived the Death Road, Worlds Most Dangerous Road!
Deze tour was een must do voor William als mountainbiker en Janine moest natuurlijk mee. Aangezien deze website voor de mountainbike avonturen van William is, volgt er een "wedstrijd" verslag. Met 13 andere toeristen, 2 gidsen en een chauffeur gingen we opweg met de full suspension Kona bikes op het dak van de bus. Vanuit La Paz vertrokken we naar het hoogste punt op ongeveer 4650 meter hoogte. Bij aankomst werden we voorzien van fiets, helm, kleding enz. voor een afdaling van 63 km naar ongeveer 1100 meter, meer dan 3500 meter omlaag dus. We vertrokken met een zonnetje en de eerste km waren over asfalt om aan de fietsen te wennen. Daarna hadden we de optie om een stuk glooiend omhoog te fietsen, 10 km met 200 hm. William had zin om even gas te geven, maar zijn voorband was lek (iets te hard omlaag;) ) Normaal met wedstrijden moet dit zelf gerepareerd worden maar nu had ie zijn mannetjes, ideaal! Na 5 minuten kon er toch verder gereden worden en kon de inhaalrace beginnen. Helaas 2 km verderop zat de remhendel los en moest er weer even gestopt worden. Gids Rodrigo fixte het in een handomdraai. Daarna kon de klim verder en helaas lukte het William net niet om voor de top terug te komen bij Janine. Hierna begon het echte feest, afdalen. Het verschil in de groep was groot, William net achter de gids (inhalen mocht niet), Janine voor het midden van de groep en achteraan enkele slakjes die de remmen niet los durfden te laten. Onderweg veel stops met foto's, lunch en hergroeperingen. Met afgronden langs je van honderden meters diep en smalle grindpaden waar tegenliggers kunnen komen was het continu opletten, maar te doen voor iedereen, technisch niet moeilijk. De gids Neil reed hard voorop dus iedereen kon eigen tempo rijden. Na 63 km bereikten we het einde en konden we zeggen dat we de Death Road hadden overleefd, want op deze weg zijn in de afgelopen jaren heel veel doden gevallen door ongelukken. Het T-shirt wat iedereen na afloop krijgt was dan ook echt verdiend. Na afloop konden we nog Ziplinen, 3 kabels omlaag waarvan de laatste in Superman houding. Leuke afsluiting van de dag. Na een buffet met de groep konden we voldaan terug richting La Paz.
#60 Rurrenabaque 06-04
Let's get ready to Jungle!
Op tijd naar het vliegveld voor een vlucht naar Rurrenabaque. Een half uurtje vliegen in een klein vliegtuigje is wel wat fijner dan 18 uur met de bus over zandwegen en langs afgronden. Het vliegtuig had vertraging, omdat landen niet mogelijk was vanwege de mist. Gelukkig een paar uur later ging het wel en kwamen we op een klein amateuristisch vliegveld aan. Door de vertraging konden we vandaag niet aan een tour beginnen en moesten we een dag wachten. Geen probleem, we hebben de tijd en een rustdagje is ook fijn. Het klimaat is ook even wennen, van 4000 meter hoogte met frissere temperaturen naar 400 meter waar het warm en vochtig is. De airco op de kamer was dan ook erg aangenaam.
#61 Santa Rosa de Yacuma 07-04
Mosquitos here we come!
Na een ontbijtje met uitzicht over de rivier werden we verwacht bij het kantoor van Fluvian Tours voor de 3 daagse Pampa-tour. Eerst 3 uurtje over een zandweg crossen om Santa Rosa te bereiken. Na de lunch mochten we in een bootje stappen om door de pampas te varen. Met 9 toeristen en 1 gids zaten we in het bootje. Onderweg veel vogels gezien en een kudde Boliviaanse aapjes die onze bananen kwamen opeten. De overnachting was in een aantal hutjes gebouwd op palen, want de pampas staan in deze tijd onder water. We hadden een eigen kamer met bed en heel belangrijk, een degelijk muggennet, want het stikt er van de muggen. Rondom de locatie verblijven verschillende kaaimannen, de huisdieren van het verblijf. Na het eten hebben we nog een boottochtje gemaakt om krokodillen te spotten, maar helaas niet gezien.
#62 Santa Rosa de Yacuma 08-04
Find the Amazone animals!
Na een heerlijk ontbijtje zijn we weer in het bootje gestapt voor de volgende tocht, op zoek naar anaconda slangen. Na een half uurtje varen zijn we uit gestapt en zijn we te voet verder gegaan. We hadden laarzen gekregen, maar we liepen tot aan ons kruis door het water. We hebben flink gezocht, maar helaas weer niets gevonden als ontelbare muggen. Janine is ze al een beetje moe, maar het is gelukkig niet zo erg als in Cambodja. In de middag gingen we weer de boot in, deze keer om te zwemmen met zoetwater dolfijnen! Erg mooi om de beesten in het wild aan te raken en met hun te spelen. Erna mochten we onze vis technieken uitproberen om piranhas te vangen. Helaas alleen onze gids Alex had beet. Ondertussen was het weer compleet omgeslagen van een stralend zonnetje naar een hele flinke regenbui. We moesten de boot leeg blijven scheppen, zo hard regende het, anders zouden we zinken en voer worden voor de piranhas, kaaimannen en anacondas. Ondanks dat we door en door nat waren geregend hebben we veel lol gehad op de terugweg naar onze accomodatie. Na het eten, wat overigens erg lekker is hier, hebben we nog een rondje gevaren onder de heldere sterrenhemel. Nu enkele kaaimannen gezien.
#63 Rurrenabaque 09-04
Bye bye Amazone
Door de muggenbeten (ongeveer 30) van gisteren was de nacht minder voor Janine. Nog 2 boottochtjes stonden er op het programma vandaag. De eerste was de beste van alle dagen, want we hebben de meeste dieren gespot. Tijdens het varen dook Alex uit de boot en hij kwam omhoog met een kleine kaaiman! Een kleintje maar wel gaaf, even fototje en daarna mocht hij weer het water in. Even verderop waren er apen die honger hadden en we hadden nog wat bananen over. Verder nog dolfijnen, schildpadden, capibara en heel veel vogels gezien. De laatste tocht was terug richting Rurrenabaque, eerst 2 uurtjes op de boot en daarna nog 2,5 in de auto. We waren blij met de heerlijke douche en de airco in ons hotel deze nacht.
#64 La Paz 10-04
Relax in La Paz
Na de Amazone zijn we weer terug gevlogen in een klien propeller vliegtuigje naar La Paz. Helder weer met mooie uitzichten over de besneeuwde bergtoppen en ook La Paz. De rest van de dag rustig aan gedaan, weer beetje wennen aan de hoogte.
Yeah, we survived the Death Road, Worlds Most Dangerous Road!
Deze tour was een must do voor William als mountainbiker en Janine moest natuurlijk mee. Aangezien deze website voor de mountainbike avonturen van William is, volgt er een "wedstrijd" verslag. Met 13 andere toeristen, 2 gidsen en een chauffeur gingen we opweg met de full suspension Kona bikes op het dak van de bus. Vanuit La Paz vertrokken we naar het hoogste punt op ongeveer 4650 meter hoogte. Bij aankomst werden we voorzien van fiets, helm, kleding enz. voor een afdaling van 63 km naar ongeveer 1100 meter, meer dan 3500 meter omlaag dus. We vertrokken met een zonnetje en de eerste km waren over asfalt om aan de fietsen te wennen. Daarna hadden we de optie om een stuk glooiend omhoog te fietsen, 10 km met 200 hm. William had zin om even gas te geven, maar zijn voorband was lek (iets te hard omlaag;) ) Normaal met wedstrijden moet dit zelf gerepareerd worden maar nu had ie zijn mannetjes, ideaal! Na 5 minuten kon er toch verder gereden worden en kon de inhaalrace beginnen. Helaas 2 km verderop zat de remhendel los en moest er weer even gestopt worden. Gids Rodrigo fixte het in een handomdraai. Daarna kon de klim verder en helaas lukte het William net niet om voor de top terug te komen bij Janine. Hierna begon het echte feest, afdalen. Het verschil in de groep was groot, William net achter de gids (inhalen mocht niet), Janine voor het midden van de groep en achteraan enkele slakjes die de remmen niet los durfden te laten. Onderweg veel stops met foto's, lunch en hergroeperingen. Met afgronden langs je van honderden meters diep en smalle grindpaden waar tegenliggers kunnen komen was het continu opletten, maar te doen voor iedereen, technisch niet moeilijk. De gids Neil reed hard voorop dus iedereen kon eigen tempo rijden. Na 63 km bereikten we het einde en konden we zeggen dat we de Death Road hadden overleefd, want op deze weg zijn in de afgelopen jaren heel veel doden gevallen door ongelukken. Het T-shirt wat iedereen na afloop krijgt was dan ook echt verdiend. Na afloop konden we nog Ziplinen, 3 kabels omlaag waarvan de laatste in Superman houding. Leuke afsluiting van de dag. Na een buffet met de groep konden we voldaan terug richting La Paz.
#60 Rurrenabaque 06-04
Let's get ready to Jungle!
Op tijd naar het vliegveld voor een vlucht naar Rurrenabaque. Een half uurtje vliegen in een klein vliegtuigje is wel wat fijner dan 18 uur met de bus over zandwegen en langs afgronden. Het vliegtuig had vertraging, omdat landen niet mogelijk was vanwege de mist. Gelukkig een paar uur later ging het wel en kwamen we op een klein amateuristisch vliegveld aan. Door de vertraging konden we vandaag niet aan een tour beginnen en moesten we een dag wachten. Geen probleem, we hebben de tijd en een rustdagje is ook fijn. Het klimaat is ook even wennen, van 4000 meter hoogte met frissere temperaturen naar 400 meter waar het warm en vochtig is. De airco op de kamer was dan ook erg aangenaam.
#61 Santa Rosa de Yacuma 07-04
Mosquitos here we come!
Na een ontbijtje met uitzicht over de rivier werden we verwacht bij het kantoor van Fluvian Tours voor de 3 daagse Pampa-tour. Eerst 3 uurtje over een zandweg crossen om Santa Rosa te bereiken. Na de lunch mochten we in een bootje stappen om door de pampas te varen. Met 9 toeristen en 1 gids zaten we in het bootje. Onderweg veel vogels gezien en een kudde Boliviaanse aapjes die onze bananen kwamen opeten. De overnachting was in een aantal hutjes gebouwd op palen, want de pampas staan in deze tijd onder water. We hadden een eigen kamer met bed en heel belangrijk, een degelijk muggennet, want het stikt er van de muggen. Rondom de locatie verblijven verschillende kaaimannen, de huisdieren van het verblijf. Na het eten hebben we nog een boottochtje gemaakt om krokodillen te spotten, maar helaas niet gezien.
#62 Santa Rosa de Yacuma 08-04
Find the Amazone animals!
Na een heerlijk ontbijtje zijn we weer in het bootje gestapt voor de volgende tocht, op zoek naar anaconda slangen. Na een half uurtje varen zijn we uit gestapt en zijn we te voet verder gegaan. We hadden laarzen gekregen, maar we liepen tot aan ons kruis door het water. We hebben flink gezocht, maar helaas weer niets gevonden als ontelbare muggen. Janine is ze al een beetje moe, maar het is gelukkig niet zo erg als in Cambodja. In de middag gingen we weer de boot in, deze keer om te zwemmen met zoetwater dolfijnen! Erg mooi om de beesten in het wild aan te raken en met hun te spelen. Erna mochten we onze vis technieken uitproberen om piranhas te vangen. Helaas alleen onze gids Alex had beet. Ondertussen was het weer compleet omgeslagen van een stralend zonnetje naar een hele flinke regenbui. We moesten de boot leeg blijven scheppen, zo hard regende het, anders zouden we zinken en voer worden voor de piranhas, kaaimannen en anacondas. Ondanks dat we door en door nat waren geregend hebben we veel lol gehad op de terugweg naar onze accomodatie. Na het eten, wat overigens erg lekker is hier, hebben we nog een rondje gevaren onder de heldere sterrenhemel. Nu enkele kaaimannen gezien.
#63 Rurrenabaque 09-04
Bye bye Amazone
Door de muggenbeten (ongeveer 30) van gisteren was de nacht minder voor Janine. Nog 2 boottochtjes stonden er op het programma vandaag. De eerste was de beste van alle dagen, want we hebben de meeste dieren gespot. Tijdens het varen dook Alex uit de boot en hij kwam omhoog met een kleine kaaiman! Een kleintje maar wel gaaf, even fototje en daarna mocht hij weer het water in. Even verderop waren er apen die honger hadden en we hadden nog wat bananen over. Verder nog dolfijnen, schildpadden, capibara en heel veel vogels gezien. De laatste tocht was terug richting Rurrenabaque, eerst 2 uurtjes op de boot en daarna nog 2,5 in de auto. We waren blij met de heerlijke douche en de airco in ons hotel deze nacht.
#64 La Paz 10-04
Relax in La Paz
Na de Amazone zijn we weer terug gevlogen in een klien propeller vliegtuigje naar La Paz. Helder weer met mooie uitzichten over de besneeuwde bergtoppen en ook La Paz. De rest van de dag rustig aan gedaan, weer beetje wennen aan de hoogte.
#65 La Paz 11-04
Let's go, Mi Teleferico.
Wat een grote stad La Paz en wat een uitzichten. La Paz zelf ligt in een vallei en is omringd door bergen, die allemaal zijn volgebouwd. In de ochtend hebben we een stadstour gedaan met veel info over de stad, de mensen, de rituelen, het geloof enz. Onze gids was een lopende encyclopedie die opgewonden werd van alle historische feiten! De tour eindigde met een drankje op een terras met uitzicht over de stad. Het mooie aan La Paz is de aparte infastructuur door het gebruik van kabelbanen. In de middag hebben we nog een tour gehad met verschillende kabelbanen. Mooie uitzichten over de stad, die elke kabelbaan weer anders zijn.
#66 Pico Austria 12-04
What a view on 5327m!
Vannacht was niet zo fijn voor Janine, vaak naar de wc moeten rennen en niet fit. Toch zijn we samen aan de tour begonnen die we hadden geboekt om de Pico Austria te gaan beklimmen. Deze bergtop is onderdeel van het Condoriri gebergte en is 5327 meter hoog. Onze gids Juan pikte ons op om eerst 2.5 uur naar de bergen te rijden. Daar hebben we 1.5 uur gelopen tot het Base Camp op 4600m. Dit was voor Janine al te veel en ze is daar achter gebleven. Samen met Juan heeft William de top bereikt in 2:20 uur, maar de hoogte was goed te merken, aanzienlijk minder zuurstof in de lucht. Boven een schitterend uitzicht door het perfecte weer over de vele bergen en meren in de omgeving. Omlaag was fun, maar William was iets te enthousiast, wandelschoenen zijn namelijk geen renschoenen, met als gevolg enkele blaren onder de voet. Bij het Base Camp Janine weer opgepikt en daarna terug naar La Paz. William had wel een beetje last van de hoogte, dus lekker op tijd het bed in.
#67 La Paz 13-04
Let's go, Mi Teleferico.
Wat een grote stad La Paz en wat een uitzichten. La Paz zelf ligt in een vallei en is omringd door bergen, die allemaal zijn volgebouwd. In de ochtend hebben we een stadstour gedaan met veel info over de stad, de mensen, de rituelen, het geloof enz. Onze gids was een lopende encyclopedie die opgewonden werd van alle historische feiten! De tour eindigde met een drankje op een terras met uitzicht over de stad. Het mooie aan La Paz is de aparte infastructuur door het gebruik van kabelbanen. In de middag hebben we nog een tour gehad met verschillende kabelbanen. Mooie uitzichten over de stad, die elke kabelbaan weer anders zijn.
#66 Pico Austria 12-04
What a view on 5327m!
Vannacht was niet zo fijn voor Janine, vaak naar de wc moeten rennen en niet fit. Toch zijn we samen aan de tour begonnen die we hadden geboekt om de Pico Austria te gaan beklimmen. Deze bergtop is onderdeel van het Condoriri gebergte en is 5327 meter hoog. Onze gids Juan pikte ons op om eerst 2.5 uur naar de bergen te rijden. Daar hebben we 1.5 uur gelopen tot het Base Camp op 4600m. Dit was voor Janine al te veel en ze is daar achter gebleven. Samen met Juan heeft William de top bereikt in 2:20 uur, maar de hoogte was goed te merken, aanzienlijk minder zuurstof in de lucht. Boven een schitterend uitzicht door het perfecte weer over de vele bergen en meren in de omgeving. Omlaag was fun, maar William was iets te enthousiast, wandelschoenen zijn namelijk geen renschoenen, met als gevolg enkele blaren onder de voet. Bij het Base Camp Janine weer opgepikt en daarna terug naar La Paz. William had wel een beetje last van de hoogte, dus lekker op tijd het bed in.
#67 La Paz 13-04
Lazy in La Paz
Vandaag was een relax dag. Uitslapen, slenteren en William heeft wel een tour geboekt om komende dagen de berg Huayna Potosí te gaan beklimmen. Janine heeft helaas te veel last van de hoogte om dit mee te gaan doen, oftewel shoppen!!!! Vandaag een dag zonder fotootjes!
Vandaag was een relax dag. Uitslapen, slenteren en William heeft wel een tour geboekt om komende dagen de berg Huayna Potosí te gaan beklimmen. Janine heeft helaas te veel last van de hoogte om dit mee te gaan doen, oftewel shoppen!!!! Vandaag een dag zonder fotootjes!