Nieuws
Juni
Zondagmorgen om 9.30 was de start van de 150 minuten wedstrijd in Oosterbeek. Samen met Anton en Kristel die kant op gereden. Een erg zware ronde door de vele en pittige klimmen (2 meer dan voorgaande jaren) kregen we voorgeschoteld. De omstandigheden waren goed, maar het weertje zorgde voor een benauwd gevoel door de warmte. Ik ben gestart op mijn marathonbike 2,5 uur zonder vering en weinig grip met de Furious Fred leek me geen goed idee.
Ik had er vandaag zin in, en gelijk na de start begon ik naar voren te schuiven. De eerste ronde moesten we de zware grindklim 2 keer achter mekaar nemen en hier kon ik gelijk naar voren schuiven. Peter en Roy ging ik hier voorbij want zij hadden voor ingeschreven en mochten verder naar voren starten. Vanaf het begin liep het lekker bij mij ik kon weer eens de klimmetjes op knallen zo als ik dat graag zou willen. Zo ook het korte klimmetje met de vele wortels, hier kon ik elke ronde net omhoog rijden en zo weer wat plaatsen schuiven, want de meeste moesten hier lopen.
Na 2 rondes kreeg ik een bidon van Leon Daniels aangereikt en dat was ook wel nodig door het vele vochtverlies door het warme benauwde weer. Peter zag ik in de verte aankomen en hij kwam steeds dichterbij. Op enkele van de vele klimmen hadden ze spiegels geplaatst zodat je fijn kom kijken wie er in je wiel zat, erg leuk!
In de 3e ronde sloot Peter Nielen bij me aan en we reden een hele tijd samen. Hij had in het begin wat oponthoud gehad en kwam langzaam terug. Ook zaten we bij Rene Snoeren en samen met hem ben ik in de 4e ronde gas gaan geven. Peter moest op dat moment lossen maar bleef op korte afstand achter ons. Zoals al vele wedstrijden kom ik vaak bij Peter uit en is het altijd een erg leuke sportieve strijd onderling!
Samen met Rene heb ik een tijdje gereden en moest net als hem in de 5e ronde wat herstellen van de snellere 4e ronde. Peter bleef nog in zicht achter ons en we dachten nog dat hij aan ging sluiten, maar dat was niet meer zo. De laatste rondes ging het nog steeds erg lekker en kon nog constant rijden, wat ik wel had verwacht na de marathons van afgelopen maanden. De benen voelden nog goed aan de laatste rondes, net als de rest van wedstrijd. Ik moest Rene helaas laten gaan maar kon nog wel een plaatsje schuiven naar voren.
18 minuten na de winnaar rolde ik op een 36e plaats over de finish. Erg tevreden met dit resultaat en een lekkere constante wedstrijd gereden. Hieronder de gegevens van vandaag:
Totaal 2:41:21 Rondetijden:
1=28:54 2=26:27 3=26:39 4=25:54 5=26:50 6=26:40
Verdere gegevens Hr gem 167, max 182, 56 km, 1270 hm.
Kristel heeft weer erg mooie foto’s gemaakt vandaag en flink aangemoedigd, wat een supportster. Komende weken wat rustiger aan, 2 weken geen wedstrijd tot aan het NK te Noorbeek.
Op de zonnige woensdagavond vond de jaarlijkse Streetrace plaats in Baarlo. Na de jeugd en de recreanten stonden er een kleine 50 licentiehouders aan de start voor de wedstrijd over 1 uur. Ik mocht door de vroege inschrijving op de eerste rij starten en kon zo bij de eerste 10 het grasveld op draaien. De eerste rondes waren erg zwaar en ik moest gelijk een paar groepjes laten lopen. Ik kwam bij Roy Joore te rijden, maar die ging net voor me flink onderuit. Kon hem gelukkig ontwijken en reed vol door.
Het harde starten en het continu aanzetten was weer even wennen na de vele lange marathons. Maar ik kon me nog enigszins handhaven in de groep waar ik na enkele rondes bij uitkwam. Ik kwam bij Markus Granzow uit en daar heb ik de rest van de wedstrijd bij in de buurt gereden. De ronde was dit jaar een stuk anders dan voorgaande jaren. De passage door cafe de Zwaan zat er natuurlijk wel in maar het gedeelte rondom de school was vervangen door een pittige klim die kunstmatig was aangelegd. Dit gedeelte zorgde tijdens de wedstrijd nog voor een flinke woordenwisseling. Een renner wou me aan de binnenkant voor de klim voorbij hij moest van de fiets want hij raakte het paaltje. Maar ja ik hield mijn lijn en hij wou voorbij dus hij zat fout, maar hij zag het anders….
De laatste paar rondes zaten we met 5 man bij elkaar, waaronder Peter Nielen, die van achteren was aangesloten, Markus, Leon Daniels en David Thorig. Samen reden we de laatste rondes en ik merkte dat het beste er toch wel vanaf was bij mij. Maar ik wou hoe dan ook Peter voor blijven en dat lukte gelukkig ook want hij moest lossen. Daar was ik blij mee want ik reed de hele wedstrijd op mijn limiet.
De laatste ronde kwamen de koplopers voorbij en werden we gedubbeld, Leon kon ik hierdoor niet meer bijhouden en David Thorig kon ik net voor blijven. Een 18e plaats was het resultaat vandaag en daar kijk ik erg positief op terug. De benen waren niet verkeerd vandaag, maar kon goed merken dat ik door de weinig XC wedstrijden de interval mis. Gemiddelde hartslag was 176 met een max van 184!
Het was een heerlijk gevoel te rijden voor het vele publiek. Supporters bedankt die me hebben aangemoedigd en zijn komen kijken en Kristel bedankt voor de mooie foto’s.
Komende zondag misschien naar Oosterbeek, maar dat is nog niet zeker. De Erbeskopf marathon laat ik aan me voorbij gaan en het NK in Margraten moet ik ook nog even kijken of ik die rijd!
Afgelopen zondag stond de derde wedstrijd van de RWP Marathoncup op het programma en wel rondom de mooie omgeving van Malmedy. Een erg zware rit van 115 km met 2900 hoogtemeters. Mijn voorbereiding van de laatste marathons was goed en hier had ik gehoopt op een erg goede dag en had er ook erg veelzin in. Maar het plotseling overlijden van mijn oom Mat vorige week, gooide deze voorbereiding overhoop. Zware week gehad daardoor en dat werkte zondag niet positief uit.
Samen met Roy en Anton naar Malmedy gereden met de verzorging van de ouders van Roy. Ik mocht om 9 starten en gelijk lag het tempo hoog op de eerste pittige klim die we gelijk kregen. Ik heb wat behouden gestart want de rit zou nog heel erg lang worden. De eerste 35 km waren erg zwaar, gevolgd door 45 wat rustigere kilometers en de laatste 35 waren weer echt pittig.
Ik kwam de eerste 30 kilometer met Peter Thijssen te rijden, kon hem redelijk volgen en nadat ik een stukje fout was gereden kon ik wel terug komen. Maar na 30 kilometer moest ik toezien hoe hij steeds verder uitliep. Vanaf het begin liep het niet zoals ik zou willen, de klimmen vielen me zwaar en ik kwam niet in een ritme wat ik graag zou willen.
Na 40 km stond de vader van Roy klaar en kreeg zo mijn nieuwe bidons en voeding aangereikt. Dit was wel nodig want de zon scheen de hele dag en het was goed warm weer. Het stuk op de Hoge venen kwam ik uit bij Tijmen Kamphuis, waar ik tijdens de Saarschleifen marathon ook een groot gedeelte mee samen heb gereden. We hebben een flink stuk samen gereden en nog een erg mooie salto gezien van een renner die midden in een modderpoel voorover van zijn fiets ging.
Het middenstuk van de wedstrijd was wat rustiger maar hier had ik het moeilijk, vanaf kilometer 55 was ik de klimmen en de kilometers al af aan het tellen. Iets wat ik normaal pas bij de laatste 10 heb of zo! Maar ik moest door van mezelf want opgegeven daar hou ik niet van. Na 8 kilometer even gestopt bij een post om de bidons te vullen en even wat anders te eten dan repen en gelletjes. Dus wat bananen en sinaasappels
De klimmen in het laatste gedeelte volgden elkaar snel op en sloegen er flink in. De laatste klimmen zat ik elke keer tegen de kramp aan en bij de steilste klim van gem 20% heb ik er gewoon door heen getrapt. Gelukkig kon ik nog alles fietsen en ben ik niet van de fiets af gemoeten om te rekken. Alles ging pijn doen, het klimmen maar ook het dalen, door de pittige afdalingen waar je zo goed op moet letten voor stenen en wortels.
Na het verlossende bord van de laatste klim dacht ik eindelijk naar de finish te bollen maar er kwamen toch nog een paar kleine klimmetjes die ik vervloekt heb de laatste meters. Maar na 6 uur en 51 minuten, 115 km, hoogtemeters, 4500 verbrande calorieen, veel repen gelletjes en bidons bereikte ik helemaal leeg de finish. Alles deed me pijn, en nu 2 dagen later heb ik nog flinke spierpijn, zelfs na een sportmassage!
Ik ben uiteindelijk 110e geworden en had hier echt gehoopt op een betere uitslag, helaas mocht het niet zo zijn, de benen wilde niet mee werken. Anton rolde na bijna 8 uur over de finish en Roy moest helaas na 70 km opgeven omdat hij last kreeg van zijn maag. Het was gelukkig wel een leuk dagje en de route was prachtig in de Ardennen. Vandaag geen foto’s van Kristel ze was een weekendje naar Parijs!
Komende weken moet ik even kijken wat ik ga rijden, volgende week woensdag zeker de streetrace in Baarlo en daarna moet ik even kijken, aangezien ik ook weer een tijdje weg moet voor het werk!
