Woensdag kregen we te horen dat de wedstrijd in Reuver niet door zou gaan in verband met veel ijs op het parcours. Dit zou betekenen dat er 3 weken geen wedstrijd zou zijn aangezien het vorige week kerstmis was en volgende week NK. Gelukkig nam TWC Olympia het initiatief om toch een wedstrijd te organiseren en wel op het circuit ‘De Berckt’. Waar we normaal op dinsdag en donderdagavond trainen werd met vele vrijwilligers een ronde uitgezet.
De ronde was er een met veel draaien en keren een korte pittige klim op de tribune en een leuk stukje met 4 opvolgende bultjes. De ronde was geheel sneeuwvrij gemaakt en door de dooi was de bovenlaag modderig Er werd goed gebruik gemaakt van alle mogelijkheden en het voornaamste was natuurlijk dat we zondag konden rijden! Dus daarvoor eerst een groot compliment aan de organisatie, want ze hadden het ondanks de korte voorbereiding perfect voor elkaar.
Dan de wedstrijd, ik kwam met de start goed weg en reed als eerste het gras op. De eerste keer de bultjes zat ik nog voorop en het ging lekker, de benen voelden goed aan. Bas van de Vorst nam na een halve ronde over en ik zat in zijn wiel. Net voor de slingerstukjes over het asfalt voelde ik mijn achterwiel grip verliezen en toen ik omlaag keek had ik een lekke band. Waarschijnlijk stootlek of veel luchtverlies in een keer, want de latex dichte het gat niet. Ik reed door en ze kwamen me allemaal voorbij gereden. Zeker nadat ik was afgestapt om te lopen, want had geen zin om wiel naar de klote te rijden.
Gelukkig had ik vandaag genoeg oplettende fans die zagen dat ik lek had gereden. Kristel had de sleutel van de reservewielen en gaf ze daarna aan mam mee, die naar de andere kant kwam gerend. Ik zag haar aankomen rennen, maar ze struikelde en lag voluit in de sneeuw wat nog werd omgeroepen door de speaker. Ik was best wel gefrustreerd, maar moest toen toch wel effe lachen. Ik kon snel wisselen van wiel en als bijna laatste weer de wedstrijd vervolgen. In plaats van de Rocket Ron banden had in nu een Furious Fred achter liggen en dat zorgde voor heel wat minder grip, wat eigenlijk te weinig was.
Gelukkig had ik vandaag genoeg oplettende fans die zagen dat ik lek had gereden. Kristel had de sleutel van de reservewielen en gaf ze daarna aan mam mee, die naar de andere kant kwam gerend. Ik zag haar aankomen rennen, maar ze struikelde en lag voluit in de sneeuw wat nog werd omgeroepen door de speaker. Ik was best wel gefrustreerd, maar moest toen toch wel effe lachen. Ik kon snel wisselen van wiel en als bijna laatste weer de wedstrijd vervolgen. In plaats van de Rocket Ron banden had in nu een Furious Fred achter liggen en dat zorgde voor heel wat minder grip, wat eigenlijk te weinig was.
Nu kon de inhaalrace dus beginnen en ik had in het begin wat moeite met de kracht over te brengen, want ik gleed elke bocht weg en kon ook niet vol accelereren omdat het achterwiel slipte. Vanuit een laatste positie kon ik elke ronde een beetje schuiven, samen met de koplopers van de Masters die me hadden bijgehaald. Eerst reed ik met Rick van Dijk en later met Peter Alders. Hier kon ik samen mee rijden en zo toch het tempo proberen hoog te houden.
Na enkele rondes ging het lekker bij mij en ondertussen had ik al een flink aantal renners bijgehaald en reed rond een 15e plaats. Langzamerhand kwam ik bij meer renners te rijden waarmee het snelheidsverschil steeds minder werd. Ik werd goed voorzien van informatie en kon ze toch nog steeds renners inhalen. Ik kon me nog even richten op Rick die de laatste ronde reed en ik wilde toch niet door hem bijgehaald worden dus gaf nog even wat extra. Nadat ik bij trainingsmaatje Anton kwam te rijden was het best bij mij eraf en we reden ook een tijdje samen. Anton bleef goed volgen, maar bij de bultjes kon ik net iets makkelijker rijden en liep ik langzaam uit.
Hierna was er voor me niets meer te zien en kon ik de wedstrijd uit rijden op de 10e plaats waar ik uiteindelijk gestrand was. Balen was het van de pech vandaag, want ik voelde me goed en had graag voorin mee gestreden met de andere klassementsrenners. Het gat op Noud is na vandaag 17 punten en het zal erg moeilijk worden om de 2e plaats nog te bereiken. Yannick staat nu 49 punten achter me en dat gat lijkt dus veilig.
Iedereen bedankt voor de aanmoedigingen vandaag om toch nog een inhaalrace te rijden! Tot over 2 weken in Panheel. Foto’s zijn van Theo en van Kristel.
