Tijdens de zomervakantie samen met Kristel in Tirol, heb ik nog even een marathon mee gepikt. Voorafgaand van de vakantie eerst nog een week op kamp geweest met Jong Nederland, en de week erna op familie bezoek in Wenen. Daarna door naar Sankt Anton, wat in de buurt van Ischgl ligt. Na de Salzkammergut en voor de Ischgl Ironbike dus weinig getraind, alleen enkele keren wat gefietst. De Salzkammergut Trophy gelukkig goed verwerkt en goed hersteld van deze lange tocht.
Dan naar de zware, maar mooie marathon in Ischgl, op het routekaartje staan 78 km en 3820 hm. De rit bestaat eigenlijk uit 2 flinke klimmen tot ruim boven de 2800 meter en in het begin een startlus. In eerste instantie een normale marathon, maar de vele hoogtemeters, zeer steile stukken in combinatie met de ijle lucht maken het een erg zware marathon. Dit heb ik dan ook ondervonden, zeker na enkele weken wat minder trainen en goed eten en drinken ;) Maar goed uitrijden was het doel en een klassering maakte me vandaag weinig uit.
Op vrijdag hebben we startnummer al opgehaald dus op zaterdag was het kort warm rijden en opstellen. Vandaag trouwens op de Giant gestart, want de Cannondale was me iets te goed om overal mee heen te slepen. Kristel was er ook bij en maakte in het begin al gelijk wat foto's. Ze zou ook na 30 km op de eerste klim staan, met de skilift omhoog.
De eerste km gingen goed, eerste korte klim van 500 hm kwam ik goed door en had lekker tempo te pakken. Hier reed ik samen met een Oostenrijker, waarmee ik de Salzkammergut ook een flink stuk mee heb samen gereden. Na de klim volgde een snel stuk langs een riviertje en hier hield ik me lekker rustig in een groep. Na 27 km kwamen we terug in Ischgl en begon de lange klim tot aan de Greitspitz op 2853m. Bij het Mittelstation van de skilift stond Kristel me aan te moedigen. Even lachen voor de foto, armstukken afgeven en ik reed weer verder. In het begin ging het goed maar des te hoger ik kwam ging het moeilijker. De ijle lucht zorgde ervoor dat de hartslag niet echt omhoog ging en het duurde dan ook erg lang voor ik boven was. Het weer speelde vandaag erg goed mee en de hele dag was het perfect fietsweer!
Het gedeelte na de top maakt het afzien van de klim ruimschoots goed. Wat een geweldige paden en uitzichten kregen we hier voorgeschoteld. Op zo'n moment baal je dat je in het vlakke kikkerlandje woont! Het tweede gedeelte van de afdaling waren schotterpaden dus lekker met 60+ km/h omlaag denderen.
Tot aan de voet van de laatste lange klim ging het goed, maar het ergste moest nog komen. De klim die volgde was steiler dan de vorige en liep totaal niet bij mij. Bijna constant op de piccollo en met een paar km/h bergop ploeteren op grote hoogte. Ploeteren was het ook echt, want er zaten stukken bij waar je moest lopen en dat haalt je helemaal uit het ritme. Ik was dan ook erg blij dat ik boven was op deze klim en kon beginnen aan de afdaling terug naar Ischgl.
Heerlijk was het om lekker omlaag te rijden na weer zo een lange en zeer pittige klim. Een uitslag boeide me vandaag niet zozeer, wilde genieten van weer een nieuwe marathon in een voor mij nieuwe omgeving. Genoten heb ik zeker, maar ook serieus afgezien, zelfs zo erg dat ik stukken heb gelopen waar ik normaal omhoog zou fietsen!
Na 6:08 kwam ik over de finish met een gemiddelde van nog geen 13 km/h. Achteraf misschien beetje te licht gedacht over deze erg zware marathon. De winnaar, wereldkampioen marathon, Alban Lakata, wist in 4:00 uur de finish te halen! Uitslag 80 overall van de 144 finishers. In mijn klasse was ik 21 aangezien er erg veel elite renners voor me zaten. Kristel bedankt voor de foto's en de support, het was een leuk dagje en vakantie. Verder nog een paar dagen in Sankt Anton vakantie gehad en op de laatste dag nog sneeuw gehad.
Vakantie zit er weer op en ga nu eens kijken naar de planning tot aan de Cape Epic. Programma van de winter competitie is ook weer bekend en zal binnenkort mijn programma bekend maken.
