Het begon vandaag mooi, het weertje was perfect, beetje fris, maar droog. Ideaal fietsweer en zeker met een mooi parcours wat we voorgeschoteld kregen. Helaas werkte de fietsen vandaag niet mee zoals we wilden en hebben we veel tijd verloren.
De start vanmorgen, ik kwam mijn bed niet uit, was een koude nacht geweest en de benen voelden vermoeid aan. We mochten weer starten in startvak B en konden goed mee met de groep tijdens de neutralisatie aan het begin. De klimmen liepen in het begin nog niet lekker bij mij, maar ik moest er toch doorheen, nog 2 dagen afzien kan er wel bij. Anton reed hetzelfde als de laatste dagen, maar ook hij begon de vermoeidheid aardig te voelen.
De route vandaag was volgens ons de mooiste van deze week, na enkele korte klimmen die allemaal goed te rijden waren volgende leuke single tracks door de bossen. Na de eerste verzorging even snel wat eten en weer verder, awnt het echte werk ging toen beginnnen. De klim naar het hoogste punt tijdens de Cape Epic, de Groenlandberg, liep erg lekker bij ons allebei en we hadder een goed gevoel over de uitslagvan vandaag. Het gedeelte erna zou namelijk niet meer super zwaar zijn.
Na de leuke afdaling van de Groenlandberg kregen we een vlakker gedeelte, hier ging het echter mis voor ons. Een opspringende tak zorgde ervoor dat het wieltje van de achterderailleur van Anton afbrak. Er zat niets anders op dan te repareren, dat wil zeggen de ketting inkorten en hem zo leggen dat er maar een versnelling kan worden gebruikt. Dit koste natuurlijk wat tijd, maar we kregen het weer functioneel.
Anton had nu de beschikking over een versnelling en wel de 26-11 en dat is niet fijn op de korte klimmetjes. Dit koste veel kracht maar we konden meestal redelijk blijven fietsen en probeerden zo de 2e verzorging te halen. Hiervoor moest wel nog een klim worden overwonnen en daarna was het enkele kilometers omlaag, wat natuurlijk geen problem was. Net voor het bereiken van de top versprong de ketting naar een groter tandwiel en alles zat muurvast! Maar weer de ketting open geponst en de ketting eraf gelaten, want de verzorging was toch alleen nog maar omlaag.
Dit lukte gelukkig en net voor de verzorging zagen we Kristel en Jac staan, die gisteren zijn aangekomen in Zuid Afrika. Ze kunnen dus de laatste 2 etappes zien en daarna gaan we met z’n 4en heerlijk genieten van de vakantie. Maar zo ver is het nog niet, de finish zal eerst gehaald moeten worden.
Ze stonden een beetje raar te kijken toen ze mij Anton zagen duwen, want het laatste gedeelte was vlak en zonder aandrijving kun je dan niet veel! Bij de verzorging zijn ze gelukkig erg behulpzaam en hebben ze reserve onderdelen, waardoor we een hele tijd later weer verder konden met een nieuwe derailleur en ketting. We hadden dus even de tijd om met Kristel en Jac te praten over de afgelopen dagen en vandaag en we konden dus ook een foto maken onderweg.
Na dus heel veel tijd te hebben verloren zijn we verder getoerd, want de motivatie was bij allebei een beetje weg rijdend voor een 300e plaats of zo. We hebben maar lekker genoten in de zon van de laatste 18 kilometers want die waren geweldig, heel veel kombochten en single tracks. Hebben we niet voor niets geoefend tijdens de training op de Berckt bij TWC Olympia. We konden toch nog wat plaatsen opschuiven en na 6:16 rolden we over de finish op een 272e plaats. Hierdoor zijn we buiten de top 100 gekomen en lijkt deze doelstelling met nog een etappe te gaan niet meer mogelijk. Helaas, maar de belangsrijkste doelstelling is finishen tijdens de Cape Epic 2012 en daar gaan we morgen ook voor zorgen! Nogmaals bedankt voor al jullie medeleven op wat voor manier dan ook! Vandaag wat fotos van tijdens de stop.
