Begin oktober, lekker weertje, gezelligheid in Baarlo, dat betekent de Jos Feron Cup, oftewel de wintercompetitie gaat weer beginnen. Vandaag stond ik voor de eerste keer aan de start in het tenue van mijn nieuwe sponsor, het Univega Pro Cycling Team, samen met teamgenoten Daan Bongers en Kevin Geentjens. Erg leuk om met 3 renners en de verzorgers van het team aan de start te staan.
Ik mocht door de loting opstellen op de eerste rij en dan weet ik al van mezelf dat ik er weer vol in ga vliegen de eerste ronde. Zelfs al neem ik mezelf voor om dat niet te doen, zodra het fluitsignaal gaat en we mogen vertrekken gaat er een knop om en is het alles geven. Zo ook vandaag, als tweede kwam ik uit de startblokken en ik reed op mijn max. Al snel liet ik Daan voorbij en ik sloot een halve ronde lang bij hem aan, tot aan een kort klimmetje waar ik even uit pedaal schoot. Daar kwamen weer enkele renners voorbij, ondertussen stonden de longen in brand en kreeg ik een inzinking. De snelle start moest ik bekopen en flink, ik zakte in de tweede en derde ronde dan ook buiten de eerste 10, misschien wel rond een 15e plaats. Het duurde dan ook even voordat ik mijn tempo weer had gevonden, denk ongeveer half koers kwam ik gelukkig weer op stoom. De ronde was dit jaar hetzelfde als afgelopen jaren, het blijft een schitterende ronde waar alles in zit wat het mountainbiken zo leuk maakt!
Langzaam kon ik weer vooruit kijken en wat plaatsen goed gaan maken, mede ook door het publiek en de aanmoedigingen. Schitterend om in bijna elke bocht je naam te horen, heb toch wel wat mensen leren kennen in al die jaren fietsen! Met nog 3 rondes te gaan sprong ik weg bij een renner waar ik al een tijdje mee reed. Ik zag Lex van Enckevort voor me rijden en dat had ik even nodig, het gat reed ik vrij snel dicht en samen reden we de laatste 2 rondes. Lex nam de kop over bij het ingaan van de laatste ronde en ik had mijn plan al klaar om na het lange rechte stuk, net voor de heuveltjes de kop terug over te nemen, alles te geven en de plaatst niet meer af te staan. Dit lukt me ook en zo kon ik als 11e over de finish komen vandaag.
Tevreden kijk ik ook terug op de eerste wedstrijd, de trainingsarbeid is de laatste maanden wat minder gezien het vele werken in het buitenland. Hierdoor had ik ook niet echt een doelstelling, ik wil genieten van de mooie sport, er uit halen wat mogelijk is. Vandaag was dat een 11e plaats en hier kan ik mee leven, het bied in ieder geval perspectief voor de rest van het seizoen. Het was natuurlijk weer even wennen, een uur voluit, maar hopelijk gaat het binnen enkele wedstrijden weer wat gemakkelijker. Verder erg leuk de reacties die ik heb ontvangen vandaag, de meeste mensen herkende me niet meer!
Volgende week staat het kampioenschap op het programma in Meterik, op een gedeelte van de route van MTB de Schaak.
