Mittenwald - Reith im Alpbachtal
Afstand: 84.67 km
Hoogtemeters: 2128 m
Binnenkomst: 4:28:33,9
Plaats: 132
Klassement: 132
Om 8 uur ging de wekker, vandaag was de eerste van de in totaal acht etappes. De start was alleen deze dag om 11 uur terwijl alle andere dagen om 9 uur het startschot zou vallen. Na een lekker ontbijt op de militaire basis hebben we de tassen gepakt en afgegeven bij de organisatie. Daarna zijn we rustig met de fiets naar de startplaats gereden en hebben we gekeken waar we moesten opstellen. De eerste dag zou het gaan op startnummer en aangezien we nummer 271 hadden mochten we in het derde vak staan. In het eerste stonden de renners die laatste jaren goed gereden hadden, in het tweede nummers 1-200, wij in het derde 200-400 en in het laatste vak de resterende nummers. Eerst moest je je melden achteraan in het vak, waar ze de nummers af tekenden en daarna konden we de fietsen in het vak zetten. Een uur van tevoren was het de fietsen in het vak zetten en dan lekker ergens zitten in de schaduw zitten en nog wat eten en drinken. Vandaag zaten we bij Martijn Heijdra en Tom Hartkamp ook een Nederlands team die wilden gaan voor een top 15 in klassement. Om 11 uur was het dan zover, na de klanken van het liedje Highway to Hell was het veld vertrokken en begonnen we aan de 84,7 km. De eerste kilometers gingen erg langzaam door het dorp en het was een beetje file rijden. Na een halve kilometer hoorde we de eerste band al ontploffen, gelukkig niet die van ons. Het parcours begon vandaag met 7 km vlak over asfalt. Hier hebben we ons naar voren gereden om in een betere positie te komen om aan de eerste klim te beginnen. De eerste klim was een niet al te steile klim over schotterpaden, wel moesten er ruim 800 hoogtemeters worden overbrugd tot aan de top Hochalmsattel (1803m). In deze klim kwam ik niet lekker in mijn ritme, ik had wat last van de maag. Joschy had het een stuk makkelijker. Het verschil was groot, waar we normaal in Nederland redelijk gelijk zijn lagen de hartslagen van mij 20 nu slagen hoger dan Joschy. Het duurde dan ook wel effe voordat we boven waren. Eenmaal boven aangekomen konden we beginnen aan een leuke afdaling. Deze ging over schotterpaden en hier begonnen we eindelijk weer eens mensen in te halen. Na de afdaling kregen we een vlakker stuk en op een gegeven moment riep Joschy dat hij zijn pedaal aan zijn schoen had hangen. We zijn toen effe gestopt en hebben het pedaal snel vastgezet aan de crank. We controleerden het andere pedaal ook nog en deze bleek ook los te zitten! Gelukkig was dit niet in de afdaling zelf gebeurd en konden we na een minuutje weer verder.
Na een wat vlakker stuk begon de tweede klim naar de Plumsjoch (1643m). Aan het begin was de eerste verzorgingspost. Hier konden we de bidons vullen en snel wat eten. Deze was voor mij erg zwaar, ik kwam helemaal niet in mijn ritme en zat tegen de kramp aan in mijn rechterkuit. In de klim heb ik enkele keren gerekt en Joschy heeft me een aantal keren geduwd. Bij had het weer erg makkelijk in deze klim. Maar ja het is een koppelkoers en we moeten dus samen naar de finish rijden. We reden nu bij mannen rond waar we eigenlijk niet thuis hoorden want we reden rond een 130e plaats. De klim duurde erg lang en ik was blij dat ik boven was en aan de afdaling kon beginnen. De afdaling ging ook weer over schotterpaden en onderaan was de laatste verzorgingspost. Hierna volgde nog een stuk over asfalt met op het laatst nog een schotterklim. Hier ging het gelukkig weer wat beter en konden we nog enkele plaatsen goed maken. Uiteindelijk kwamen we na net geen 4:30 uur over de finish op een erg teleurstellende 133e plaats bij de Heren. Het was dus geen goede dag en hopelijk zou de volgende dag beter gaan.
Na afloop hebben we lekker in een fonteintje gezeten met de beentjes want het was erg heet geweest vandaag gemiddeld 32 graden! Elke dag na een etappe is het direct veel eten bij de finish verzorging. Ook stonden de ouders van Joschy elke dag na de finish klaar met een bidon met Recovery. Daarna was het Camp opzoeken, douchen, fiets poetsen om 6 uur naar de Pasta Party.
