Zondag was het Open Limburgs Kampioenschap en alle renners die minimaal 5 wedstrijden hadden gereden streden mee voor de medailles. In onze categorie waren dat een klein tiental renners met als grootste concurrenten Leon, Mark, Sebas, Rowin en Paul. Ik had vandaag dan maar een doel en dat was een medaille behalen, zonder dat ik me echt druk maakte om de uitslag van de wedstrijd.
Ik was niet helemaal fit aan de start, een beginnende verkoudheid voelde ik opkomen. Maar niet getreurd zoals elke week ga ik er vol voor! De start ging erg lekker en ik had ruim kopstart en kon een halve ronde op kop blijven rijden. De ronde was echt prachtig, veel korte klimmen, draaien, moeilijke klim in de losse zand, kortom een zware ronde zonder enige herstelmogelijkheid. Zo'n rondes liggen me erg goed en hier kan ik altijd goed mee overweg.
Na een halve ronde kwamen de eerste renners me voorbij maar die heb ik bewust laten gaan, maar ik moest er helaas iets meer laten gaan dan ik eigenlijk wou. Leon en Mark kwamen voorbij en ik kon helaas niet aanpikken. Ik wam bij Sebas in de groep met erachter Rick van Dijk en Paul Boonen. Sebas zat op kop en reed goed door, na een tijdje nam ik over maar daar was Sebas niet zo blij mee en hij kwam weer over mij heen en trok vol door. Ik kon volgen maar de andere in de groep moesten lossen. Na een tijdje nam ik weer over en toen was het ook gedaan met Sebas, ik reed helemaal alleen op een 6e plaats in de wedstrijd en op een 3e plaats in het kampioenschap. Op elke klim werd ik omhoog geschreewd en vooral bij de klim met de losse zand was erg veel publiek. De zandklim kon ik op de eerste 2 rondes na elke keer op rijden en hier maakte ik ook veel tijd goed op mijn voorganger. Helaas verloor ik in de rest van de ronde weer iets en bleef het gat gelijk.
Voor me was Mark ver uitgelopen en die zou ik niet meer bij halen, Willem Zwaner erachter zag ik de hele tijd rijden maar ik kreeg het gat niet dicht. Achter me was het nog spannend Paul Boonen langzaam dichterbij maar moest na enkele ronde ook steeds meer toegeven en ik reed dus de rest van de wedstrijd alleen. De mond was de hele wedstrijd ver open en ik heb goed af moeten zien, maar het was de moeite waard. Zo had ik dus na 8 jaar wedstrijden te hebben gereden mijn eerste medaille verdiend. Ik heb er enkele jaren dicht tegen aan gezeten met een 4e en een 5e plaats en dit jaar is het gelukkig wel gelukt en daar ben ik erg blij mee!
Ik heb echt diep moeten gaan tijdens de wedstrijd, het liep helaas niet zo als ik zelf zou willen want kon wel merken dat ik wat verkouden aan het worden was. Had graag de benen van vorige week gehad maar dat heb je helaas niet. Kon ook merken dat ik niet 100% was, de gemiddelde hartslag lag bijna 10 slagen lager dan vorige week, 168 tov 177 vorige week! Maar ik heb mijn doelstelling gehaald en die medaille is binnen en ben erg tevreden. Hier heb ik jaren hard voor getraind, er veel voor gelaten en ben blij dat het er nu uit is gekomen.
Hartelijk dank voor alle felicitaties na de wedstrijd, maar vooral bedankt aan alle supporters die me de hele wedstrijd vooruit hebben geschreeuwd! Foto’s zijn van Kristel, Frank en Theo Gelissen.
