Over 5 weken is het al zover, de Brasil Ride, 7 dagen mountainbiken in Brazilie! Afgelopen maanden flink aan het trainen geweest om er voor te zorgen dat ik hier samen met Anton fit aan de start sta. In juni reden we de laatste marathon, dus het werd tijd om wedstrijdritme op te doen. Vandaag stonden we aan de start bij de Vulkanbike in Daun, een marathon over 96 km en 2300 hoogtemeters.
Om half 6 zaten we in de auto om ruim op tijd te zijn voor de start om 09.00 uur in het centrum van Daun. Ik mocht starten bij de licentiehouders vooraan en kon de eerste kilometers in de kopgroep mee. Maar toen ze voorin eenmaal de gaskraan open trokken, werd het veld uiteen geslagen en reden er overal losse groepjes. Zelf zat ik in een groepje wat en goed tempo reed en waar ik zelf nog kopwerk kon doen. De snelheid zat er in het begin goed in bij mij, zal wel komen de de baantrainingen van afgelopen maanden in Baarlo en Venlo.
Het tempo bleef hoog en na 2 uurtjes wedstrijd begon ik het wat moeilijker te krijgen ik zat soms tegen de kramp aan in de bovenbenen. Misschien door de houding op de fiets, aangezien ik met Giant 26" reed ipv de Cannondale. Door de hitte kon het niet komen, want het was de hele dag bewolkt en hebben bijna geen zonnetje gezien. Bij de 3e verzorging ben ik gestopt om de bidons te vullen en even snel wat te eten en toen zag ik Anton aan komen rijden, want hij was achteraan in het startvak gestart en ik had hem nog niet gezien. Vanaf dat moment hebben we samen gereden en heb ik gelukkig niet meer te maken gekregen met kramp.
We hadden beiden niet de power die we wilden hebben vandaag en het ging ook iets rustiger als we graag zouden willen. De klimmetjes begonnen langzaam pijn te doen, en we konden ons ineens weer herinneren hoe het voelde om een marathon te rijden. De laatste 15 kilometer gingen bij allebei weer wat beter en zat er tenminste weer meer tempo in. We zijn samen blijven rijden tot aan het einde van de rit en na net geen 4 uur en 20 minuten kwamen we over de finish op een 68e en 71e plaats. Geen super uitslag, maar wel weer een lange en harde training in aanloop naar de Brasil Ride. De marathon verder was niet zo spannend, bijna alles schotter en niet veel technische paden, een wereld van verschil met Belgische Ardennen marathons. Wel enkele mooie uitzichten tijdens het fietsen rondom de Vulkaanmeren!
Komende weken nog flink trainen, 5 oktober de Bart Brentjens Challenge, 12 oktober Baarlo en dan rustig aan uitrusten voor de Brasil Ride. We hebben er in ieder geval zin in.
