Zo de laatste lange rit voor de Brasil Ride zit erop en tevens ook de afsluiting van 3 weken flinke training. Afgelopen 3 weken 42 uur getraind en 1100 km weg getrapt, dus geheel fris stond ik niet aan de start vandaag. De Bart Brentjens Challenge was dit jaar tevens het NK Marathon en er stond 110 km, 1800 hoogtemeters en heel veel modder op het programma.
De startopstelling was aan de hand van de verschillende categorieën, eerste de Elite, daarna Master 30+, 40+ en dan de Amateurs en de Dames gevolgd door de resterende toerrijders. Voor mij dus redelijk vooraan starten om 10:00 uur. Helaas was het hele mooie weer van de week ervoor in de nacht van zaterdag op zondag omgeslagen en was het parcours erg nat geworden. Dit in combinatie met de Zuid-Limburgse leemgrond staat dan garant voor een modderbad, dat ben ik wel gewend van de vele wintercompetitie wedstrijden in het Zuiden des lands.
De start ging erg hard, veel asfalt en brede wegen zorgde ervoor dat het al snel een lang lint met renners werd. De eerste 10 minuten zat ik nog in de grote groep, maar bij de passage door het weiland, had ik het zwaar en werden de verschillen gelijk al zichtbaar, ik had geen topdag vandaag.
Aangezien er erg veel wedstrijdrenners aan de start stonden, was het makkelijk om in een groep te rijden. Dit was ook wel fijn op de vele rechte stukken die erin zaten. Helaas zorgt het rijden in de groep er ook voor dat iedereen maar achter iedereen aan rijdt, ook als er verkeerd wordt gereden. Dit was ook rond Epen, hier stonden veel renners te kijken waar ze heen moesten want er waren helaas pijlen verwijderd. Gelukkig kon ik redelijk snel verder in de groep nadat we weer op het juiste pad waren gekomen.
Ondertussen was de modder overal gaan zitten en begon de fiets wat moeilijk te doen, veel last van chainsuck op het kleine voorblad en daarom alleen maar het grote blad laten liggen vanaf dit moment. Zeker nadat ik enkele keren van de fiets af moest als ik een kort klimmetje op wou. Erg frusterend om dan veel renners voorbij te zien rijden als je zelf aan het proberen bent de fiets in orde te maken. Achteraf zag ik thuis dat er een tandje was verbogen, wat er voor zorgde dat de ketting zich elke keer vastsloeg, maar deze komen er voor de Brasil Ride weer nieuw op! Bij de bevoorrading ven snel de bidon gevuld, wat ook de enige keer was aangezien ik de camelbag bij had. Wel af en toe een banaan aangenomen die ze aan reikten op de verzorgingsposten.
Net voor de beklimming van de Keutenberg, rond de 70 km, zag ik de naamgever van de wedstrijd, Bart Brentjens voorbij komen, hij had pech gehad en was een inhaalrace aan het rijden. Dit was voor mij op een goed moment, ik had het koppie een beetje laten hangen, maar nu was het weer knallen. Ik reed een aantal kilometer met hem samen en ondertussen nog even met hem gehad over de Brasil Ride, waar hij ook dit jaar aan de start staat! Echter dit ging me na een tijdje toch iets te hard en hij liep weer uit op mij.
Ondertussen kon ik voor nog steeds geen gebruik maken van het kleine voorblad en was het af en toe flink stoempen bergop. Het laatste gedeelte van de wedstrijd was iets vlakker en dit kwam met dan ook goed uit. Ik kon het tempo wat ik reed vast houden en verloor of won weinig plaatsen meer in de laatste kilometers. Vandaag niet echt het gevoel dat ik alles kon geven, misschien dat de kou er ook mee te maken had. Op het einde nog wat aanmoedigingen gehad, te zien op een mooie foto, zie hieronder tijdens een klim.
Na 4:51:10 rolde ik als een ware zwarte Piet over de finish, niet geheel leeg gereden, maar in ieder geval blij dat het erop zat. Het begon dan ook koud te worden met de door en door natte kleding en ik was blij dat ik schone en droge kleren aan mocht nadat de ergste modder was weg gewassen. Het was een zware editie door de vele modderstroken, maar ik heb wel genoten van het mooie Limburgse landschap! In mijn categorie ben ik op een 21e plaats geëindigd van de 43 finishers. Er waren erg veel uitvallers vandaag door de zware omstandigheden.
Komende weken is het rustig nog wat trainen en voor bereidingen treffen voor de Brasil Ride. Volgend weekend staat nog de opening van de Wintercompetitie in Baarlo op het programma en daarna vertrekken Anton en ik op donderdag 16 oktober richting Salvador!
