Nieuws

Na de etappe van gisteren was het eerst nog even regelen dat de voorvork werd gemaakt. Shimano heeft hier een service waar de fietsen kostenloos (behalve onderdelen) worden gemaakt. Ik bleek een veerring te hebben gebroken in de Lefty voorvork en deze bleek niet op voorraad te zijn. Gelukkig hielden de mannen wel van een uitdaging en hebben ze handmatig een ring gemaakt als noodoplossing. Dus konden we evengoed starten aan de 5e etappe. 

 

 

De start was om 8:00 en deze keer stonden we redelijk vooraan om wat opstoppingen in het begin te voorkomen. 

 

We konden toch lekker schuiven en reden bij dezelfde renners, of net ervoor. De benen voelden bij allebei nog goed aan en dat na al bijna 20 uur op de mountainbike. De eerste klim van de dag liep goed, maar in de afdaling ging het minder. De voorvork van Anton werkte niet meer goed en het dalen ging al wat voorzichtiger. Anton maakte daarna een duikeling voorover het stuur, gelukkig geen schade. Maar hierdoor was het vertrouwen bij Anton weg in de afdalingen. Er zaten aardig wat technische afdalingen in de komende kilometers en hier verloren we dan ook aardig wat plaatsen. Ik moest bergaf vaak wachten, Anton liep veel op de afdalingen met grote stenen.

 

Het middenstuk van de rit bleef leuk, enkele pittige klimmen waarvan een een zwaar loopstuk over dikke rotsen. hier was het uitzicht prachtig, dus dat maakte wel iets goed. Ook was de ondergrond erg droog, het heeft nog geen druppel geregend en er ligt wel veel los zand, waar fietsen echt niet altijd mogelijk was. 

 

Na de verzorging bij kilometer 60 reden we een vallei in, erg mooie uitzichten en een vlak stuk over schotter met veel wind. Echt iets voor Anton en hier nam hij ook het grootste deel van het kopwerk voor zijn rekening. We zaten hier helaas alleen en we sloten bij niemand aan en er kwam ook niemand terug in ons wiel tot aan de volgende verzorging. 

 

De laatste 10 km waren veelal bergop over asfalt, een van de weinige keren dat we over asfalt hebben gereden deze week. Het eerste gedeelte van deze klim was erg steil en het duurde even voor ik het juiste ritme te pakken had. Anton reed iets makkelijker omhoog en net voor de top sloot ik weer aan nadat ik nog even maximaal had gereden. De hartslag kwam daar niet meer boven de 165, waar ik normaal 180 haal. De dagen beginnen toch langzaam te tellen. De laatste km na de top waren vlakker en net binnen de 6 uur waren we weer in Rio de Contas. 

 

Nog 2 dagen en dan zit het er al op! Morgen weer een erg lange etappe van 143 km, dus het zullen weer veel uren in het zadel worden. Het sfeertje is trouwens prima hier en het eten heerlijk! Tot morgen.